Karl Marx’ın damadı Paul Lafargue’den kapitalizm eleştirisi...
Kitap kapitalizmi sert bir şekilde eleştiriyor. Tembellik Hakkı denirken de yatmak değil “işçinin dinlenme” hakkı kastedilmekte. Kitapta anlatılanlara bakıldığında çalışma saatlerinin son derece acımasız boyutlara ulaştığından bahsedilmekte. İnsan haklarını (!) ilan eden Fransa’da 16 saate kadar, diğer yerlerde 12-14 saat arası değişebilmekte. Bunların içinde çocuklar, kadınlar da dahil. Kitap yer yer sayısal verilere yer vererek eleştirisini güçlendiriyor. Esiri olduğumuzu ve kapitalizme boyun eğdiğimizden yakınıyor bir nevi.
Son olarak da Paul Lafargue eşini de ikna ederek 70 yaşında birlikte intihar etmişlerdir.
Bıraktığı notta şöyle yazmıştı:
“Varoluşun zevklerini ve hazlarını birer birer elimden alacak ve de beni akli ve fiziki güçlerimden yoksunlaştıracak acımasız yaşlılığın yaşamsal enerjimi felce uğratmasından, böylece bizzat kendim ve diğerleri için bir yük yaratmasından önce, bedenen ve aklen sağlıklı olarak yaşamıma son veriyorum. Yıllardır kendi kendime yetmiş yaşımı aşmama sözü vermiş, böylece yaşamdan ayrılmamın yolunu tespit etmiş ve bu kararımı gerçekleştirme biçimini yani deri altına yapılacak bir siyanür şırıngasını da hazırlamıştım. Kırk beş yıldır kendimi adadığım davanın yakın bir gelecekte zafere ulaşacağına dair kesin bir inançla ölüyorum. Yaşasın komünizm! Yaşasın Uluslararası Sosyalizm!”
