Ne çok yıldız var.Sanki birisi,İçimizdeki yaraları tek tek toplayıp gök kubbeye dizmiş.
Kalbimde nokta kadar yeri kaldı,doğru.Noktanın çapı belli fakat derinliğini kestiremiyorum.
İnsanlardan kurtulmanın tek yolunun yaralarını onlardan gizlemek olduğunu biliyordu..
Okur Takip Önerileri
...ölüme rağmen yaşamak ve sevmek gerektiğini hissediyordu.
Ben hatayı fazla güvenmekle yaptım.Tekrar güvenmeye hazır değilim;buna gücüm de yok.
Bazen baş ağrılarımın, beynimdeki doğum sancıları olduğunu düşünüyorum.
Benim hastalığım bedenimin sınırları içinde ama o ben değil. Ben bedenim ve hastalığımdan oluşmaktayım ama onlar demek ben demek değil.
Zaten kötü doğan bugünü devam ettirmemi hala istiyor musunuz?
Sırf bakmayı ihmal ettiği için yaşamında neler kaçırdığını düşündü.Yoksa bakmış da görmemiş miydi ?
Ne kadın ne de erkeğin artık zayıflıklarıyla birbirlerine zulmetmeyecekleri günlerin geleceğini umuyorum.
Hangi yıldızlardan düşüp geldik her birimiz buraya..
Yaşam boşluk kabul etmiyor.
Sana kağıttan oklar üflemek sana en fazla ve sadece bu kadar zarar vermiş olmak istiyorum .
Senden vazgeçtim ama bil istiyorum.Bu da bir çeşidi vazgeçmenin.Öyle bakma.Bil istiyorum.Kahrol istiyorum.Bir şeyler yap.İzin verme ,ikna et istiyorum .Vazgeçtim ama vazgeçtim demeye bin şahit arıyorum.
Aynalar ,gölgeler büyüdüğümü söylüyor ,hepsi bu.