Bütün bunları yazdığımda sanki bir pişmanlık duyuyormuşum,bunlar nedeniyle özür diliyormuşum gibi bir durumum mu var?
Kesinlikle öyle düşündüğünüzden eminim. İnanın bana,sizin ne düşündüğünüz benim hiç de umurumda değil.
İnsan ömrünü iki kere ikinin peşinde geçirir,bu uğurda denizler aşar,yaşamını harcar ama aradığı gerçeği eline geçirmekten inanın ki korkar.Çünkü onu bulur bulmaz artık arayacak başka bir şeyinin kalmayacağını bilir.
Bugünün insanı,pek çok bakımdan barbarlık dönemindeki kişilerde üstün olduğu hâlde,aklın ve bilginin gösterdiği yoldan gitmeye bir türlü alışamamış,aklın yolunu kullanmayı öğrenememiştir.