Ömer Faruk KURT
@_ofkurt_
Öğrenci
Lise
İstanbul/Pendik
28 Mart 2004
21 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
Acı çekmek ne demekmiş asıl şimdi anlıyorum. Acı çekmek bayılana dek dayak yemek değildi. Ayaktaki cam kesiğine eczanede dikiş attırmak değildi. Asıl acı, kalbi baştan aşağı sancılara boğan, insana sırrını kimselere anlatmadan ölmeyi arzulatan bir şeydi. Kolları, başı hep dermansız bırakan, yastıkta öbür yana dönme isteğini bile söndüren bir şey.
Sayfa 169Kitabı okudu
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
192 syf.
·
Puan vermedi
·
6 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Madem dans etmenin zevkini tadamıyordum,yaratmanın büyüsünü yaşayabilirdim.
Sayfa 180Kitabı okudu
Eğitim! Bu sözcüğün kendisi titrememe yetiyordu, çocukluğum ve gençliğim boyunca öğrendiğim her şeyin hiçbir şey olduğunu biliyor ya da hissediyordum ve bilginin ne olduğunu öğrenmeye başlamadan önce önümde çok uzun bir yol olduğunu biliyordum.
Sayfa 174Kitabı okudu
konuşma olmazsa insan kaybolmuş gibidir, milyonlarca şey söylemek isterken bir kelime bile edemez.
Sayfa 166Kitabı okudu
Oysa sevmeyi ve sevilmeyi öyle çok istiyordum ki...
Sayfa 143Kitabı okudu
Öbür dünyayı düşünmeden önce bu dünyayı görmek ve anlamak istiyordum.
Sayfa 106Kitabı okudu
Hayatım, şekilsiz, amaçsız, değersiz görünüyordu. Büyüdükçe etrafımda oluşan duvarların arasına hapsolmuştum. Özgür olmayı çok özlüyordum;zincirlerimden kurtulup kaçmak için can atıyordum.
Sayfa 93Kitabı okudu
Artık çocuk olmadığımı biliyordum, ama 'yetişkin' de değildim. Çocukluğun neşeli umursamazlığı ve yetişkinliğin acısı ve hayal kırıklığı arasında asılı kalmıştım. Eskisi gibi umursamaz ve mutlu olmak istiyordum.
Sayfa 80Kitabı okudu
Kendimi böylesine bir hayal ülkesinde, imkansız bir cennette kaybetmek büyük bir zevkti.
Sayfa 77Kitabı okudu
Neşe içinde geçen birkaç hafta boyunca, mahallenin en tatlı kızına aşık olduğunu sanan ve onun da kendisiyle ilgilendiğini sanacak kadar aptal ve kendini beğenmiş olan on dört yaşında, sıradan, normal bir çocuk olduğumu hayal etmek için kendime izin vermiştim.
Sayfa 77Kitabı okudu
ancak içten insan şefkatini verebileceği güce ihtiyacı olan benim gibi biri için basit bir acıma bakışının ne kadar acı ve yıkıcı olabileceğini o anda anladım
Sayfa 76Kitabı okudu
ben daha çok kendi içimde yaşamaya başlamıştım. Diğerleriyle birlikte yaşıyordum ama bir bakıma da onlardan ayrıydım; onlara anlamlı gelen bir çok şeyden uzaktım. Kendi kendime olmaktan mutluydum
Sayfa 71Kitabı okudu
Yalnızca mutlu olmak istiyordum. Bir de kardeşlerimin benim mutlu olduğumu görmelerini.
Sayfa 40Kitabı okudu
Yalnızdım, kendi dünyama hapsolmuştum.
Sayfa 14Kitabı okudu