"Hayalimde yemyeşil bir alem kura kura
Giriyorum gün görmüş bağrı yanık Bozkıra
Sabır, tevekkül çile burda sonsuzlaşır
Cihet ebedi silinir, insan mekansızlaşır...
Hep aynı ses, aynı renk, aynı şekil, aynı hat!...
Topraktan ve güneşten gelen sonsuz saltanat!...
Bozkır sükun, bozkır ruh, bozkır bir derviş gibi!
Yanmış yağız çehreler, yürekler nur içinde,
İnanan seven insan, sonsuz huzur içinde...
Bozkırlarda 'şimdi'nin, 'acelenin' işi yok!
Motor, sür'at asrının korkunç keşmekeşi
Kendini vere vere insan toprak anaya
Yavaş yavaş kavuşur sükun'a Nirvana'ya!..."