Söyle bana hindiba...
"...
Ben kaptan değilim, anlamam gemileri
Gizli bir ummanın gelgitlerinden
İniltiler vurur sahillerime
Deniz feneri değilim
Önce yürü bu vefasız ülkeden
Sonra uzan bir tenhaya, sessiz ol
Tanrım? Orada mısın, cevap ver lütfen.
Tanrım, sana diyorum duy artık sesimi.
Yanıyor, her yer viran
Yıkıldı gecem gündüzüm
Yoruldum artık derken şaka etmiyorum
Nedir derdin Tanrım,
Neden konuşmuyorsun benimle?
Yalnızım Tanrım;
Senden yalnız, sevdiklerimden yalnızım.
Artık kimseler sormuyor beni,
Kalan kalbimi verdiğim kulun bile sevmiyor mu beni?
Çökmüş zihnimde unutulup gittim sanki.
Hadi benden geçtim,
Dünyan yangın yeri
Neden bu acı Tanrım
Nefes almak bile yoruyor artık
Söyle, neredesin?
Konuş artık ne olur,
Ne olur sen de susma
Toprak
Tanrı, insana sevgiyi vermeseydi;
İnsan, sevgisiz kuru toprak gibi olurdu. Susuz, aşksız, kupkuru toprak...
Sevgi de insanlığın, insan olmanın bir parçası. Nasıl ki insan hareket kabiliyetini gerçekleştirmediğinde - hareketsiz kaldığında hastalanıyorsa, sevme kabiliyetini gerçekleştirmediğinde de aynı derecede de hastalanır. Konuşmak da insanlıktan, düşünmek de, yazmak - bir şeyler çizmek de insanlıktan. Sevmek, mutlu olmak, üzülmek de insanlıktan. İnsan temelinde toprak gibidir. Yaşamak ve yaşatmak için su ister, sevgi ister. Toprak gibi susuz kaldığında, içinde yaşam barındıracak hali kalmaz. Evet bazı günler insan için, toprak için susuz geçebilir, ama uzun günlerden sonra bir gün ansızın yağan yağmur; insanı - toprağı yemyeşil eder. Derinlerde saklı yaşam tohumları yeniden filizlenir.
Yaşamak bu, bir garip şey işte.
Okur Takip Önerileri
Öztekin'in bir videosuna denk geldim. İnsanın sevmesinden bahsediyordu. Biz insanlar, bizden birini sevdiğimizde o kişi için yaptıklarımız bize ağır gelmez. Buna değiniyordu yani. Evet, insan sevdiği kişi için yaptığı şeylerde anlam aramaz, sebep gözetmez, dönüt beklemez. Biz diyor, Tanrı'yı sevdiğimizi söylüyoruz ama onun istediklerini yapmak
Kadın
Kadın, tanrının yarattığı sevginin ta kendisiydi
Kadın, ufukta doğmakta olan güneşti
Umuttu, kara toprağa gökten yağmur olup
Yerde bitmeyen filizi göklere eriştirendi
Kadın, şu evrende iyiden yana var olan her şeydi
Sevgiyi doğuran, yere göğe yaşam verendi
Tanrı önce erkeği yarattı ama
Çöl gibi bir toplum olacağını biliyordu
Yaşamın izinin
Yaratanın yarattığına değer vermek;
Kendine ve seni sevenlere - senin sevdiklerine değer vermek,
Aslında sevgiye değer vermek yaratana değer vermekle aynı.
Yani sevgi duymak; sevgi almak, sevgi vermek...
Kısacası yaratanın kendisinden bize gelen sevgi;
İmandan gelen, ibadetleri imanla yaptıran, kalbe huzur - akla huzur olan,
İnsanı gerçekten insan yapan şeydir bu.
Serenad - Cahit Sıtkı TARANCI
...
Bir gülüşündü gençliği döndürdü yolundan;
Yanan şu alnım elinin gölgesiyle soğuyor.
Güzelsin ya, ne olursan ol, girdin hikayeme;
Çok değil evi barkı unutup sana uyduğum,
Ancak sen tazelikte gül yaraşır pencereme;
Uykusuz gecelerimde kokusunu duyduğum.
...
Cahit Sıtkı TARANCI
Tuhaf
Rüyamdaki aydın geceden
Bir garip haller var gökte
Bulutlar aceleci
Yıldızlar telaşlı
Baktım Ay'ı çalmış götürüyorlar
Ne hız ne acele
Sahi yıldızlar mı dönüyor şu gökte
Yoksa şu Ay'ı çalıp götürenler mi
Derinden - Barış Diri
Kuşlar içimden düşümden uçmuş
Yani derinden derinden
Dostlar kafamdan yaşamdan kaçmış
Yani derinden derinden
Aşklar savaşlar şiirden çıkmış
Yani derinden derinden
Putlar ikonlar evimde belirmiş
"...Yakınımdaki insanlar yüzümün güldüğünü görmediler. Hepsini mutsuz ettim, sadece korktular benden. Ben de zaten bunu istiyordum, ama bunu yaparken asıl kendimi cezalandırdığımı fark edemedim. Herkesin korktuğu, kimsenin yaklaşmaya cesaret edemediği yapayalnız bir adam olup çıktım. Beni çoktan çıkarmışlar hayatlarından. Ölmeden unutulmuşum, unutturmuşum kendimi. Onlara kızmaya hakkım yok."
Sayfa 306
Bir Günün Sonunda Arzu - Ahmet Haşim
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Tekrarını ömrün eder ilân.
Kuşlar mıdır onlar ki her akşam
Alemlerimizden sefer eyler?
Akşam, yine akşam, yine akşam
Bir sırma kemerdir suya baksam;
Üstümde sema kavs-i mutalsam!
Akşam, yine akşam, yine akşam
Göllerde bu dem bir kamış olsam!
Ahmet Haşim
Seni Düşünmek - Nazım Hikmet
Seni düşünmek güzel şey,
ümitli şey,
dünyanın en güzel sesinden
en güzel şarkıyı dinlemek gibi bir şey...
Fakat artık ümit yetmiyor bana,
ben artık şarkı dinlemek değil,
şarkı söylemek istiyorum...
Ay Karanlık - Ahmed ARİF
...
Körsem,
Senden gayrısına yoksam,
Bozuksam,
Can benim, düş benim,
Ellere nesi?
Hadi gel,
Ay karanlık...