ac dem
@acdem
33 okur puanı
Haziran 2022 tarihinde katıldı
Hobbes’a göre, Monarşinin birliği temin ettiği yerde,
demokrasinin en büyük tehlikesi, halkı hiziplere bölmeye
elverişli yapısı nedeniyle, iç savaşa yol açma yüksek
potansiyelidir.
Öyleyse, Hobbes’un yönetim biçimlerine ilişkin
tartışmasında şu sonuca varmak sadece mümkün değil,
fakat doğru olur: Egemen otoriteyi elinde bulunduranlar
veya yönetim kademesinde bulunanlar, insan olmaları
dolayısıyla, kendi kişisel çıkarlarıyla en yüksek
derecede ilgili olacakları için genelin çıkarına en fazla, o
özel çıkarla örtüştüğü zaman hizmet edilir. Bu ise,
Hobbes’a göre, en iyi yönetim biçimi olan monarşide
söz konusu olur.
Hobbes, en temel iki varlık
kategorisinin madde ve hareket olduğunu söyler. Bu
madde, Hobbes’un realizmi uyarınca, zihinden ya da
düşüncemizden tamamen bağımsız olup, yeni
doğabiliminin gerektirdiği şekilde, evrenin her yerine
yayılmış durumdadır.
Sayfa 469Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Buna göre, onun maddenin eşbiçimli olduğunu, doğal
türlerin olmadığını ve adların salt uzlaşımsal olduğunu
söylerken, nominalizmiyle araştırmalarımızın kendimiz
için yaratmış olduğumuz linguistik dünya ile sınırlı
olduğunu söyleyen çağdaş filozof Wittgenstein’ı
öncelediği söylenebilir.
Sayfa 467Kitabı okuyor
Varolan her şeyin ilk
nedenleri, Hobbes’a göre cisim ya da madde ve
harekettir. Bu yüzden, geometrik yönteme göre, işe
fiziğin yasalarıyla başlamak, onlardan daha sonra
bireylerin ya da insanların davranışlarının nedenlerini,
yani tutkuları, tutkulardan da sosyal ve politik hayatın
yasalarını çıkarsamak gerekir.
Sayfa 466Kitabı okuyor
Materyalizmine veya doğalcılığına uygun olarak, bir
birlik tezini en azından zımnen öne süren Hobbes’un
amacı veya felsefi projesi, uygun ve gerekli politik
kurumların insan doğasıyla ilgili olgulardan, bu
sonuncusunun da evrenin doğasıyla ilgili birtakım temel
olgu veya doğal yasalardan çıkarsandığı birlikli bir bilim
ya da felsefe ortaya koymak olmuştur.
Sayfa 465Kitabı okuyor
Ben şu fikirden yola çıkacağım:Hakikat, her şeyden önce, yeni bir şeydir.Aktarılan, tekrarlanan şeye bilgi diyeceğiz.Hakikati bilgiden ayırt etmek elzemdir.Kant'ın eserinde çoktan yapılmış bir ayrımdır bu: Akıl ile anlama yetisi arasındaki ayrım.Heidegger içinde çok önemli bir ayrımdır:Hakikat- aletheia-ile bilme ya da bilim-techne- arasındaki ayrım
Sayfa 29Kitabı okuyor
Üçüncü pasaj,önerme biçiminden kurtulmuş hakikate ulaşma imkanı hakkında ne söylenebileceğiyle ilgilidir.
...
Nitekim Heidegger'e göre, varlığın gerileme içindeki yazgısı hakikati önerme içinde doğallığından-uzaklaştırmaksa-yeryüzünün yağmalanmasını, tini pragmatik zeka olarak yorumlamayı sağlayan önerme yönlendiriyorsa- o zaman tek çare şiirdedir.Sonra da şiir açıkça matematiksel olanın karşı kutbuna yerleştirilir, çünkü Heidegger'e göre matematiksel olan hakikatin önerme biçiminin kazandığı saydam zaferden başka bir şey değildir.
Sayfa 29Kitabı okuyor
Aktaracağım ikinci pasajın bağlamı,
...
Zira bir önerme fiilen,(çoktan sunulmuş olan)şeylere dair herhangi bir değerlendirmeye dayalı dilsel fenomendir.Bunun sonucunda, hakikatin özünün doğallıktan-uzaklaştırılıp önermeye yerleştirilmesi, Batı'nın sıkıntısının kökenlerindeki olanaklılık koşuludur.
Sayfa 21Kitabı okuyor
Heideggerci hakikat öğretisinden üç atıf seçiyoruz.Birincisi:
Hakikat, önermenin bir özelliği haline gelince odağını kaydırmakla kalmaz, özünü de dönüştürür.
Bunu şöyle anlamak gerek:Düşüncenin gerileyişinin - ki aynı zamanda varlığın da gerileyişidir - sonuçları, Platon'dan sonra hakikatin önermede konumlanabilecek bir şey olarak sunulmasında tezahür eder.Bu konumlama doğallıktan-uzaklaştırmadır da.Hakikat fenomeninin önermede ortaya çıkmasına izn verirsek sahici anlamıyla hakikat bütünüyle erişilmez bir şey oalrak kalır.
Sayfa 26Kitabı okuyor