Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022224,4bin okunma
Bakışları çarpıştı, parlak bakışlarından çıkan çatırtı ıssız vadide acı acı yankılandı. Damlayan suyun sesi kulakları sağır eden bir mavilikteydi. Güneş, dağın ardına düştü düşecekti. Zaman, ikisinin birbirine kenetlenmiş bakışları arasından bir at sürüsü gibi geçti.
Sayfa 55 - Jaguar Kitap
Quinet
Hiçbir şey, Quinet'nin şu sözleri kadar doğru değildir: "Yaşlılık geldiğinde, onu ileri sürdüğünüze nispeten çok daha az acı buldum. Sefaletin ve yıkımın tepe noktası dediğiniz yıllar, bana gençliğimdekinden çok daha ılıman geldi. Donmuş, ıssız, daracık ve sislere boğulmuş bir tepe beklerken bunun aksine, gözlerimin önünde daha önce açılmamış engin bir ufuk bulunduğunu fark ettim. Hem her şeyi, hem de kendimi daha açık görüyordum." Ardından şunu ekler:
"Siz, duyguların yaşadıkça köreldiğini one sürüyorsunuz. Öyle hissediyorum ki bir yüzyıl boyunca da yaşasam, beni bugün isyan ettiren hiçbir şeye alışmayacağım"
Sayfa 254Kitabı okudu
Bazı kişilerde zihinsel acı ve zorluklar, yıllar kadar olgunlaştırıcı olur ...
Sayfa 679 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Ozan Orhan Veli, yıllar önce "Bu düzen böyle mi gidecek pireler filleri yutacak" diye acı acı sesleniyordu. Belki bir süre böyle olacak, ama sonunda halk, denenmeyeni deneyecek ve bundan sonra "ekmek, gül ve hürriyet günleri" gelecek.
Sayfa 147Kitabı okudu
Çukur
Modern Kore edebiyatından Çukur!
Biraz farklı kültürlerin edebiyatını tanımak hevesiyle önce Japon edebiyatına sardım. Haruki Murakami, Osamu Daza falan derken oradan Arap edebiyatına atladım. Necip Mahfuz, Nizâr Kabbani filan... Sıra geldi Kore edebiyatına. Aradığımı buldum mu, tartışılır.
Adının hiç de önemli olmadığı bu çekik gözlü
Uzun yıllar, acı vermesine rağmen kaynağının nerede olduğunu anlayamayabilirsin bile. Sadece, bu acı nereden geliyor diye sorarsın kendine.
Kuvvetli, sağlam bir insanı çökmüş görmek, daha bir acı veriyor insana!
Sayfa 157
Acı ve gözyaşıyla kıvranan kısa ömürlü insan soyu kader umutlarını nasıl söndürüyor baksana!
Yıllar geçtikçe herkes her türden felaketle karşılaşır ve belirsizliklerle doludur ölümlülerin hayatı.
ElektraKitabı okudu
İZLERKEN
En uçtaki sis bulutu güneyden gelen toz,
Evler ve ırklar arası gruplaşmış bir şehir,
Kentliler eski yeni diyerek avunuyorlar.
Eski Mardin'den aşağı bakınca iki tepe arasında Pazarcık görünüyor.
Daha uzaktan bakınca karınca yuva yapmış gibi.
Biz alemin içinde bir tozuz biliyorum fakat çıplak gözle gözlemlemek için iyi bir yer.
Peşim sıra
Hepimiz hayatımızın farklı dönemlerinde maske takıyoruz. Kabul etmek istesek de, istemesek de oradalar. Bunun her zaman kötü bir şey olduğunu düşünmüyorum; bazen bu maskeler bize ihtiyacımız olan korumayı sağlıyor. Bu, bana kötü bir haber aldığım ama aynı zamanda hemen önemli bir toplantıya gitmek zorunda kaldığım zamanları hatırlatıyor. Orada olmak, o anın içinde kalabilmek ve kötü haberle ilgili tüm duygularımın yüzümden okunmasına izin vermemek için, kendime bir tuvalet aynasında elimden gelen en iyi moral konuşmasını yapıyorum ve "kontrol bende" maskesini takıyorum. Ayrıca yıllar boyunca derinlerde acı çekiyor, korkuyor ve yalnız hissediyorken de "her şey yolunda" diyen maskeler taktım.
