Acılarımız da birbirine benziyor artık kızım.
Birbirine benzeyen parmaklar gibi; ama her birinin eşsiz bir izi var.
Neler daha ağırdır sırtımızda, acılarımız ya da anılarımız mı? 
Pablo Neruda
Geçiyor, bize rağmen acılarımıza tutunmamıza rağmen. En büyük üzüntülerimiz, en büyük acılarımız geride kalıyor. En zor zamanlarda hatırlayalım GEÇİYOR
Sen bakma sana sırt döndüğüme, yorgunum bu aralar
Ama inan gelirsem üzerimize güneş doğar
Isınır yüreklerimiz, bir bahar havasına içten içe gülümseriz
Sonra Asuri laleleri toplarız birde ters laleleri... onları merhem yaparız yaralarımıza. Biraz olsun acılarımız hafifler
Sen bakma sana sırt döndüğüme
Yürüdüğüm yollar yine sana çıkar
Her nefes alışımda seni solurum içime
Soluklandığım duraklar sen olursun
Ayakta kaldığıma inan, ben tüm yollarıma adını verdim.
Rüzgar saçlarında gezinirken ansızın karanlıklardan sıyrılır göreceli bir zaman
Bu bir kış değil sevdiğim, kırağı düşmüş bir sabahın kuşluk vakti. ŞD
Şükran Demirhan
Gustave Flaubert
"Eğer acılarımız en azından birinin işine yarasaydı, özveride bulunduk diye avunurduk."
Sanatın Empatiyi İnşa Edişi
Sanat bir paylaşma hareketidir. Paylaşılan deneyimler merak duygusunu harekete geçirerek daha az ben odaklı daha çok açık fikirli olmamızı sağlar. Beynin yaratıcılık ve hayal gücünün doğduğu sağ yarımküresini harekete geçirir ve sanatçının anlatmak istediğini anlamamızı sağlar.
Hayal gücü empatinin inşasındaki ilk adımdır: senin ne hissettiğini hayal edemezsem anlayamam da. Sanat hem düşünsel hem hissi empatiyi uyarır. Bir sanat eserini incelediğimizde tüm yaşanmışlıklarımız, anılarımız, bakış açılarımız ve deneyimlerimiz bir araya gelir ve gördüğümüz – duyduğumuz şeyi etkiler. O an beynimizdeki tüm duygusal alanlar uyarılır. Ne kadar sanat eserinin içine girebilirsek o kadar çok etkileniriz. Bu da bizi kendi bedenimizden dışarıya alır ve farklı bakış açılarını görmemizi sağlar. Başka bir insanın acısını, üzüntüsünü, mutluluğunu veya öfkesini anlatır. Ünlü oyuncu Alan Alda, sanatın paylaşılan insanlık olduğunu söyler.
Uzm. Psikolog Lamia Kalender Ergül
Bizi biz yapan şeyler aslında acılarımız, çünkü acıyı , kötüyü hissetmeyen hep mutlu olan bir birey gelişemez. insanın gelişmesine yardımcı olan her zaman eksiklik duygusu. mutlu olan insan tamamlanmıştır çünkü amaç budur tamamlanmak. Ama acılı bir insan tamamlanmak için arar yerinde kalmaz gelişir refleks geliştirir karekterlerimizi belirleyen şeyler yada olgunlaştıran şeyler acılarımızdır
Bazı acılarımız hiç geçmeyecek. Onlarla yaşamaya alışacağız.
"Bir çay doldur sevgili.. acılarımız gibi demli , yüreğimiz gibi sıcak, gülüşümüz gibi tatlı .. sevdamız kadar kaçak olsun."
Acılarımız tarih kadar eski
Nefes alıp vermek misali olağan
Zaman sadece birazcık zaman
Son bulduğu yerde sevgiler bir tek an
Böyle benzer izler etrafında
Alışkanlıklarımız bile sıradan
-Sezen Aksu/ Gidiyorum
Bizi çoğu zaman kendi acılarımız güçlendirirken sevdiklerimizin felaketleri yıkar.
ünlü olamayan düşünür der ki
...
Bir gülüşle
izole edilmiş acılarımız var..
Yalıtımı güzel iniltilerimiz..
Kaybolan yıllarımız var..
Duyan, gören, bilen yok...
.