Hayat böyleydi insanlar ayrı ayrı yollara dağılırdı..
Sayfa 156Kitabı okuyor
Acı da verse hoşlanmadığımız kendimizle yüzleşebilmeli ve bu yüzden asla kendimizi lanetlememeliyiz. Kendini lanetlemek ya da kendine acımak insanın sorumluluklarını görebilmesini engeller. Güçlülük, yürekli olmayı gerektirir. Yüreklilikse insanın kendi gerçekleriyle yüzleşebilmesini içerir. İnsanın kendine yabancılaşması pahasına kazanılan güç, gerçek güç değildir. Güçsüzlüğümüzü yaşayabilecek yürekliliği gösterdiğimiz bir anda biri bizi küçümserse, bu onun sorunudur. Aslında için için aynı yürekliliği gösterebilmiş olmayı o da ister, ama abartılmış gururunun tutsağı olduğu için bunu göze alamaz. Bazı insanlar, kendimizi dürüstçe yaşadığımız zaman, diğerlerinin bu "açık"tan yararlanarak bizi devirmeye çalışacakları görüşünü savunurlar. Oysa bir insan ancak kendi içinde devrikse başkaları tarafından devrilebilir.
"Kuvvetli olmak her şeyin fevkindedir. Kuvvet her hareketi mazur gösterebilir. Aziclere acımak ise sersemliktir."
Sayfa 125Kitabı okudu
Bir köşede kendimi unutturmaktan başımı dinlemekten başka bir şey istemiyorum
Sayfa 96Kitabı okuyor
Memleketin ancak okuyup yazmakla kurtulacağına inananlardanım .
Sayfa 90Kitabı okuyor
Belki Çocukça bir ikilidir felsefe kitaplarında yer yoktur ama ben saadeti ikiye ayırırım başkalarından alınan saadet başkalarına verilen saadet benim için hakiki saadet başkalarına verilen saadettir.
Sayfa 88Kitabı okuyor
Dertli insan için derdini dökecek bir arkadaş aramak dehşetli bit ihtiyaç…
İlk zamanlarda çok sevdiğim yalnızlık, bana gittikçe ağır gelmeye başladı.
Sayfa 81Kitabı okuyor
Malğlûbum Fakat düşmanla göğüs göğüse çarpıştıktan son Kurşununu attıktan sonra yere serilen bir asker gibi mağlûbum.
Sayfa 78Kitabı okuyor
Zaten İnsanın günden güne küçüldüğünü Bayağılaştığını kaybetmesinde ne zevk olurdu ki.
Sayfa 77Kitabı okuyor
Ben zannediyorum ki ömürlerimizin teknesini istediğimiz sahile götürmek için yalnız onun dümeni ele almak kafiydi Şimdi Anlıyorum ki değilmiş … Yollar görünmez kayalarla doluymuş onlara çarpmamak lazım mış daha fenası gizli Ceryanlar varmış ki insan onlara kapıldığı zaman yolun değiştiğini gittikçe uzaklaştığını fark edemezmiş ta kendisini başka sahillere düşmüş görünceye kadar.
Sayfa 76Kitabı okuyor
Acımak annelerin ilmi.
Sayfa 147Kitabı okudu
“Dayanma noktaları yavaş yavaş aşınan , sonra günün birinde en ehemmiyetsiz bir sarsıntı ile birdenbire göçen binalara benzedim…”
Sayfa 128Kitabı okudu
“Memleketin ancak okuyup yazmakla kurtulacağına inananlardanım…”
Sayfa 91Kitabı okudu
İnsanlar için şöyle deriz ama, aralarında iyileri de var... Fakat yazık ki, onlar, bu dünyada bir türlü bahtiyar olmanın yolunu bulamıyorlar.
