Başta bazı karakterler yüzünden sinir krizleri geçirerek okuyordum. Hatta bir ara dedimki ne kadar da abartılmış bir hikaye. Belki de bunun sebebi Jane Eyre'den sonra okumamdı. Ona benzeyen bir şey hayâl etmiştim. Ama okudukça çok farklı şeylerle karşılaştım.
İlk sayfalarda Mr. Lockwood un samimiyeti beni çekmişti. Dedim herhalde güzel olacak. Ama sonra bazı karakterlere o kadar sinirlendim ki yazardan şüphe etmeye başladım. Ama aslında yazar o kadar yetenekliydi ki bazen kötü karakterli severiz hatta çoğu zaman, ama Brönte gerçekten beni onlardan nefret ettirmeyi başardı. Karakterler aşırı gerçekçiydi.
İnanılmaz bir aşk hikayesi okudum. Ama olumlu anlamda söylemiyorum bunu. Gerçekten inanılmazdı. Bu nasıl bir kin, bu nasıl bir nefret, bu nasıl bir tutku.
Kitap beni sarstı. Ne düşüneceğimi hala bilmiyorum. Puan bile veremiyorum. En iyisi 2, 3 hatta 5 kere okumak. Ancak o zaman kavrayabilirim bu eseri.
