Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
"Dünyada tek bir insanın dahi zinciri durduğu sürece boynunda, o özgürlük sandığın bir zindandan ibaret kalacak."
Adiller, Albert Camus'nün yaşanan bir devrimi tiyatro metnine döküşüdür. Kendisinin de belirttiği gibi hiçbir karakter ve olay değiştirilmeden aktarılmıştır. Ve kitabın başında da bu devrimi desteklediğini ve saygı
Albert Camus,
Okuduğum her eserinde farklı bir izlenim bırakıyor üzerimde. Camus'un kişiliğini çözmeye çalışıyorum, ama bu konuda çok başarılı olduğumu söyleyemem. Muhtemelen Diğer eserlerini okuduğumda yavaş yavaş birşeyler şekillenmeye başlar. Eserinde devrimci kahramanı Kalyayev ve arkadaşlarının Rusya'da gerçekleştirdiği suikasten bahsetiyor. Kalyayev'i diğer devrimcilerden ayıran en büyük özelliği ise "kimsenin kimseyi öldürmediği bir dünya için öldürüyoruz" demesi olmuştur.
İlginç olan ise Camus'a göre “her şeye izin varsa” bu, devrimcileri cinayet işlemek için “mantıklı” nedenler aramaya yöneltebilir. Bu cümleyi okuduğumda aklıma yakın zamanda Stefan Zweig "İnsanın yıldızının parladığı anlar" kitabında aynı topraklarda yaşayan, aynı milletten, Devrimci Tolstoy'un sözü geldi aklıma "İnsan onuruna layık hiçbir düzen zor kullanarak kurulamaz. Silaha başvurur vurmaz, başka bir dikta rejimi kurmuş olursunuz ve böylece yok etmek istediğiniz insanları yüceltirsiniz." Tiyatro türündeki bu kitap sizi iki şık arasında bırakıyor. Eğer böyle bir durumu siz yaşıyor olsaydınız ne yapardınız? Peki ya ben...? Olaya çok yumuşak bakmaya çalışıyorum, iki düşünce arasında sıkışıp birini seçmem gerekseydi bu hangisi olurdu derseniz... Tolstoy'un fikrini benimser İvan Kalyayev'in düşüncelerini uygulardım.
Albert Camus'un bizlere her ne görüşe sahip olursak olalım insanın değerinin her zaman göz önünde bulunması gerektiğini, hayat anlayışımızla insan yaşamını karşılaştıran çok güzel bir eser.
Kitabı 90 sayfa kadar okuduktan sonra isminin 'Adiler' değil de 'Adiller' olduğunu fark ettim. Bu hep böyle miydi acaba? Adiller'in olduğu yerde Adiler'de mi olacaktı hep. Çok da büyük bir eksiklik hissettirmedi 'l" harfi; çünkü bazen insanlar adil iken adi, adi iken adil bir bireye dönüşebiliyor. Velhasıl kelam sizi kimin ne zaman ve nasıl yarı yolda bırakabileceğini muhteşem kelime danslarıyla anlatıyor ki zaten artık insanlık olarak bir başka insanın bizi yarı yolda bırakma hakkına sahip olduğunu kavramamız gerekiyor. Geçmişi size bağlı asla kalamaz. Anıları onu her an her yerde çıktığı yoldan geri döndürebilir. Bu yüzdendir kimseye güvenilmemesi gerektiği. Teşekkürler
1905 senesinde, Rusya'da sosyalizmi benimseyen ve ülkeye adalet getirme telaşesindeki bir grup genç, malesef koşullar gereği şiddete başvurma durumundadırlar ve ülke yönetiminde 'Grandük' denen bir otoriteye sahip birine suikast düzenleyip öldürme gayesindedirler, oldukça duygusal olan gençlerimiz korkmalarına ve cesaret eksiklerine rağmen bu suikasti gerçekleştirmeyi başarırlar. 'Başarırlar' diyorum zira bu grandük, insanlara karşı zalim ve zorbadır, dönem Rusya'sında hangi otorite zalim değildi ki zaten? İşte bütün bunlar Albert Camus'nün bu 'Adiller' başlıklı eserinde senaryo-oyun tarzında hikayeleştirilmiştir.
Büyük Fransız yazar Albert Camus, bu oyunu yazarken Rusya'da yaşanmış gerçek bir olaydan esinlenmiştir. Zira, gerçekten 1905 senesinin Şubat ayında Rusya'da, Rus Çarı'nın amcası Grandük Sergey, bombalı bir suikast sonucu ölmüştür, suikasti gerçekleştirenler sosyalist partiye bağlı gençlerdir. Ben, yazar bu olaydan esinlenerek yazmıştır bu eseri diyorum fakat yazar, bu oyunu yazarken karakterlerin isimlerini dahi değiştirmeye lüzum görmemiştir. Zira Camus, bu sosyalist gençlere bir hayli saygı ve hayranlık duyuyormuş, bunu yazarın kendisi kitabın önsözünde de belirtiyor.
Tesiri yüksek psikolojik tahlillerin ve tasvirlerin yığılı olduğu bu Albert Camus eserini okumanız dileğiyle.
İyi okumalar...
Adiller
Camus'un ilk okuduğum kitabı olduğu için biraz heyecanlı başladım .Okurken bana Çarlık Rusya'sındaki Narodnizm geleneğini hatırlattı. Kahramanlar kendilerini her ne kadar "terörist, sosyalist" olarak adlandırsa da dükü öldürme planları bana Narodnikleri hatırlattı. Onlarda Çarı öldürmeye teşebbüs etmiş ve sonunda öldürmüşlerdi.
Kitap güzel miydi? Evet. Bir örgütün bir eyleme hazırlanma süreci ve sonrasında olanları tiyatro metninde anlatan bir kitaptı. Ama okurken o "örgütçülüğü" pek hissedemedim. Daha çok insanlığın çektiği tüm acıların hesabını birilerinden sormak isteyen hatta sorunun kaynağının o "birileri" olduğunu savunan bir grup öfkeli bilinçsiz "katil." Evet 1881'de çar öldü yerine yeni çar geldi. Evet kitapta da grandük öldü. Peki ya yerine yeni grandük gelmeyecek mi?
Ayrıca Camus bu kitabında adalet kavramı üzerinde yoğunlaşmış gibiydi .Okuyucuya sanki "adalet nedir?" sorusunu sorar gibiydi.
Aç kalan insanın karnını doyurmak için öldürmesi mi, yoksa bir dava uğruna masum çocukların canına kıyılması mı?
Adalet Nerededir? Kimdedir?
Adaleti arayan bir grup devrimci genç... Yönetim binasını bombalamayı akıllarından geçirmişler. Kendilerini devrimci olarak nitelendirseler de yer yer kendilerini terörist olarak da kabul ediyorlar.
Çok keyifli bir oyun. Camus'u bu kitabıyla çok daha sevmeye başladım.
Kendimi kitabı yaşıyormuş gibi hissettim. Karakterlerin o duygu akışları
Albert Camus ;
yazar ve filozof arasindaki ince cizgiyi fark etmis ve tercihini yazarliktan yana kullanmis takdir edilesi hayran olunasi kisi...
Bu Yazarın okuduğum ilk kitabı..
Adaleti arayan insanların, adaleti sağlamak, insanlığa ve ülkesine zarar veren bir grandükü öldürmek için yaşadıkları vicdani hesaplaşmaları konu alan tiyatro-oyun tarzında yazılmış bir eser.
O kişi öldüğünde adelet gelecek midir? Emin değillerdir. Fakat kendi ölümlerini göze almış olsalar bile bu amaç uğruna bundan vazgeçmez ler...
İyi okumalar..
#kitapyorumum
#adiller
Bir grup devrimcinin suikast girişimini konu alıyor. Çarı öldürüp, adaleti sağlamaktır görevleri. Grup arasında da bölünmeler, farklı düşünceler vardır. Adalet anlayışı üzerinde ortak noktaya varamazlar. Burda durup sorar Camus: Nedir adalet? Aç kalan insanın karnını doyurmak için öldürmesi mi, yoksa bir dava uğruna masum çocukların canına kıyılması mı? Vicdan muhasebesi yaptırır burda yazar, taraf olmaya zorlar okuyucuyu.
Beş perdelik tiyatro oyununun kitaba uyarlanması sonucu Adiller ortaya çıkar. Tamamı diyologlardan oluşan kitabı tiyatro türünü seven herkese tavsiye ederim.
Ben bu değerli eser hakkındaki incelememi yapmayı reddediyorum aksine o muazzam insanın sizlere önsözünü aktarmak istiyorum ama şunu bilin okurken hiç sıkılmadığım aşkı, tutkuyu, merhameti, devrimi, mecburiyetti ve o insanların yaşamlarının sadece masum çocuklar için harcamasının konusunu aldığını söylemek isterim. Neyse çok fazla konuşup eser