Hiçbir zaman umut ağacının dalına ipimi bağlamamam gerektiğini yine ve yeniden hatırlatıyor hayat bana. İşte diyor insan unutmak güzel bir yerde fakat hayattan alınan dersler hiçbir zaman unutulmamalı. En korunaklı deftere en kalıcı mürekkepler ile yazılmalı. Yanlışa düşmek elbette Ademeoğlunun kaçınılmaz sonudur, bunu adım gibi bilirim. Bildiğim
"Göğsümde çocuk özlemiyle nükseden bir sızı vardı.Kendi çocuğumu sevmek,öpmek... Benim bu yalnız ve hayal kırıklığından ibaret evliliğimin telafisi olabilirdi."
Kate,ailesini kaybetmiş,hayatta tek akrabası teyzesi ile yaşamaktadır.Mery teyzesi maalesef çok iyi bir ebeveyn değildi.Oradan kurtulmak için baharat tüccarıyla evlenir ve bambaşka bir yaşama adım atmıştı.Henüz evliliğinin en güzel günlerinde iken 1666 yılında büyük bir yangın ile sınanırlar.Her şeylerini bu yangında kaybeden Kate,eşi ve eşinin ailesi çok zor günler kapıdadır.
Artık yeni bir şehirde yeni insanlar ile yaşamlarını sürdürmeye devam ederken hayatlarına giren Hackett ile bilinmezliğe yol alırlar.Kate mutlu günlerin geldiğini düşünürken kocasının intihar ettiği haberiyle yıkılır.Artık Hackett peşini bırakmıyor uygunsuz tekliflerle muhtaçlığını kullanıyordu.
Parfümleri ile herkesi kendine hayran bırakan Harte ailesinin evine sığınır.Burada çok güzel günler geçiren Kate unuttuğu duyguların eşiğinde yaşamına devam eder.
"Yangın sebebiyle bir çok hayat ve kader ya yitip gitti ya da sonsuza dek değişti."
"Gelip geçen şeyleri düşünmenin kimseye bir faydası yok."
"İnsanlar gözleri görmeyen birini yetersiz bularak esas düşüncelerini öyle çok kez açığa vurur ki bilseniz şaşarsınız."
Faik Baysal
Muharrem Dayanç:
"Türk edebiyatında en çok ilgimi çeken bahislerden biri “yazarlar ve anneleri”dir. Konu bu kadar genel değil elbette bahsi biraz daha daraltarak söylemek gerekirse “küçük (hatta çocuk) yaşta annesini kaybeden yazarlar”dır. Başlangıçta Tevfik Fikret (12), Ahmet Hâşim (7), Yahya Kemal (13), Ahmet Hamdi Tanpınar (14), Ziya Osman Saba
Ben, ben bütün bunları niye yaptım hâlâ bilmiyorum. Niye kendimi bu yalnızlığa mahkum ettim? Niye hayatımı boş hayaller için yok ettim? Bilmiyorum. Üstelik sonunda elime geçen ne biliyor musun? Koskoca bir hiç. İşin en acıklı yanı da şu: Bir daha dünyaya gelsem gene aynı yollardan yürüyeceğimi biliyorum. Demek ki yaşanan onca hayal kırıklığı, sürgünler, fişlenme, sorgular bana bir şey öğretememiş. Tuhaf bir durum. Acı çekmeye gönüllü olmak. Ruhunu bu işten alamamak. Bu bana hem keder verdi, hem mutluluk. Hepimiz hayallerimizin kurbanıyız. Benim adım niye Nazım, senin adın Piraye, abinin Mehmet. Niye?
Antik diyarlardan bir gezgine rastladım.
İki büyük ve çıplak taş bacak, dedi;
Duruyor çölün ortasında dikili.
Hemen yanında, kumların üzerinde,
Yarısı yere gömülmüş bir çehre;
O çatık kaşları ve soğuk dudakları
Belli ki, onu çok iyi resmetmiş heykeltıraşı.
Öykünen bir el ve besleyen bir yürek ile,
Öyle bir damgalamış ki tutkuları o cansız şeylere,
Dayanabilmeyi başarmış ta bu güne.
Kaidesinde ise şu sözler yazılı:
"Benim adım Ozymandias, kralların kralı;
Eserlerime bak ki, bilesin haddini."
Fakat hiçbir şey kalmamış geri.
Ve o yok olmakta olan harabenin dört bir yanında,
Yalnız ve dümdüz kumlar uzanıyor uzaklara.
Gök kubemizi 1923 te çaldılar… Harf İnkilabı isimiyle
Kendi Gökkubemiz Yahya Kemal Merhum'dan mülhem bir ifade.
Biz Gökkubemizi nerede yitirdik, ne zaman yitirdik, nasıl yitirdik...
…bunu buna başlayalım mı…?
Bu soruyu sormak bile aslında, bu yolculuğun ilk adımlarından biri olmalı.
Çünkü birçok insan Gökkubemizi kaybettiğimizin bile farkın da değil.
Önce meseleyi doğru ortaya koymak lazım.
Sevdiğim Adam
Ah umudum
Ah gözlerine bir ömür heba ettiğim.
Ah gülüşüne öldüğüm adam
Güçsüzlüğüme güç katanım
Seni gördüğümden beri bildiğim tüm yollar sana çıkıyor
Avuç içlerindeki her bir çizgiye ömrümü bağladığım
Seni sevmekten başka bilip bileceğim yok benim
Sabahları uyanır uyanmaz aklıma gelenim
Olur olmaz zamanlarda içimde birikiyorsun.
Sesinin her bir tınısına bin ömür adadığım
Hayatımı kokusuna emanet ettiğim
Ah sakallarına çiçekler ekeceğim adam
Ah gülüşüne bittiğim
Hiç bir sözlükte kelime anlamı yoktu gülüşünün
Ben de çok düşünmedim zaten
Kısaca hayatıma verilen en güzel hediyem
Ömrümün hediyesi
Bir yudum su gibi muhtaç olduğum
Göğüs kafesinin serçesiyim
Kalp atışınla hayata tutunuyorum
Ben senden bir adım öteye gidemem
Ne olur nefesinden , kokundan uzağa atma beni !
Gülbeyaz Özdemir
Bir duvar var aramızda
Dün yokken, bugün örülmüş
Ve yarın ayakta duracak olan
Benim bir adım yaklaşmak istedikçe
Senin onlarca adım kaçtığın
Bir duvar var aramızda
Senin bir tuğla daha ördüğün
Benim ise tamamını yıkmak istediğim
Bir duvar var aramızda
Senin yarınlara bırakıp söylemediğin
Benim ise bugün söylemek istediklerim
Bir duvar var aramızda
Her zaman ki yere benim koşarak geldiğim
Senin ise unutup gelmediğin
Bir duvar var aramızda
Senin elini uzatmaya korktuğun
Benim kollarımı açıp beklediğim
Bir duvar var aramızda
Benim sevgiyle yok etmek istediğim
Senin ise ayakta durması için savaştığın...
Ebrar 2126
Ebruar kavramını veya Ebruarı bunların nasıl kimseler olduklarını el alacağız, konuşmaya çalışacağız Ebruar her ne kadar Türkçe'ye bir isim olarak geçmişse de aslında Arapça eril bir çoğul yani Ebruar iyiler demek Bu kekili bunun Ber veya Ber ayette geçtiği üzere Cenab-ı Hak Hz. Yahya için o Ber ile bir valideyhi Olem yakın Cebber'in
Türk Edebiyatının En İyi 100 Romanı
Dün akşam Nahid Sırrı Örik'in Sultan Hamid Düşerken isimli kitabını okumaya başladım. Bu vesileyle size bir listeden bahsetmek istiyorum. Mutlaka bilenler vardır fakat bilmeyenler için de faydalı olabilir. 2017 yılında akademisyenler, yazarlar ve edebiyatçılardan oluşan bir ekiple Türk edebiyatının en iyi 100 romanı belirlenmiş. Biliyorum bu
Merhaba! Benim adım Asma Adaeva. Çeçenya’nın Grozny kentinde doğdum. Şimdi Avusturya’nın Villach şehrinde yaşıyorum. Hayatım hakkında sizlere bir şeyler söylemek istiyorum.
Büyük savaş başladığında annemle birlikte dışarıdaydım. Askerler başlarımızın üzerine doğru ateş ediyordu ve o an bizim için sonun geldiğini düşündüm. Ama bir bodrum katına
iniyorum maktul minarelerden
taraçadan, bahçeden
ilk tanıyı bulanların indikleri her yerden
ilk tanıyı bulandıran bir vaşakla birlikte
"İş, nasıl oluyorsa bizlerin hain oluşuna geliyordu... yaftası olan ve arkasında kalabalıklar tutan bu insanların söylediklerinin tutarlılığı, muhatapları tarafından, doğru yanlış muhakemesi yapmaksızın kabul ediliyordu. Öyle ya, içten içe ben de kabul ediyordum, tabii ki bu yalanı değil; ilerisini, getirisini. Madem ki bunları düşünüyorsunuz, o zaman emeğimi sizin için sunmayacağım, beni hiçbir göreve çağırmayacaksınız, bir hainin sizin değerlerinizi benimsemesini bekleyemezsiniz; sevmem için zor kullanmayacak ve hiçbir baskıda bulunmayacaktınız... İşte olay şimdi daha da alevleniyordu, bu ham kütükler; hiçbir zaman için bir adım sonrasını düşünmemişlerdi, aptallıklarından değildi; ne istediklerini, kendileri bile bilmiyordu! Kör oldukları içindi tümü... kördüler fakat bu noksanlık, yine de zorbalıklarını engellemiyordu. Dünyanın hangi köşesinde benim gibi biri katledilecek olsa onore oluyorlardı; neden ve niçin suallerini kendilerine soramıyorlardı... bu insanlara, öğretilmiş birkaç gerçek söz konusuydu; "değerleri yok etme ve kendi değersizlikleri içerisinde ele geçirilmeye müsait olmak" vücudun kangreni, bütünüyle bundan ibaretti. Yorulmadılar, sarf etmediler; salt kusursuz bir aptaldı bütün hepsi."
20.04.2024
Kaderin inanır mısın?" diye sormuştun bana. Evet, kadere inanırım. Olması gereken bu, olmaması gereken şeyler vardır hayatımızda. Nedense hayatımızda olan şey, yalnızlık. Olmayan insan mutluluk. Neden? Neden mutlu olamıyoruz? Yalnızlığı severim. Yalnızlık, güzel bir şey. Yalnız kaldığında, seni rahatsız edecek kimse yok. Düşüncelerini aksi
Hayatta biriktirdiğim …
Dilden çıkanlar konuşulanlar neden önemli?
Kelimelerin hayat bulma durumu var..
Kelimenin hay olma durumu değiştik..
Kelime ağızdan çıkınca bir ok gibidir yerini bulmadan sonu olmaz..
Bundan dolayıdır ki ya sus ya doğruyu söyle…
Ve en güzel Doğru Dua dır
En çirkin söz ise Bedduadır yerini bulmayanlar geri döner dedik…
Duanın dönmesi ve Bedduanın