söyle bana: Dokunup soluyuşum
düşte midir, yoksa bir çekişle
sen misin yollayan içeyim diye soluğunu bana?
Sayfa 54 - Alkım Yayınevi/Nisan 2004 Birinci Basım
Saklar gizemini karanlıklarda susarken,
susarak sakladığını sandığım şey
daha değerlidir bana söylediklerinden.
Sayfa 61 - Alkım Yayınevi/Nisan 2004 Birinci Basım
Söyle bana, kadınım: Sevda unutulunca
bilir misin nereye yiter gider?
Sayfa 66 - Alkım Yayınevi/Nisan 2004 Birinci Basım
Kim el uzatır
titreyen elimle ben,
tükenip gitmeden önce,
Sayfa 93 - Alkım Yayınevi/Nisan 2004 Birinci Basım
Kim gözyaşı dökmeye gelir
cansız bedenim üstüne
atılınca topraklar
unutulmuş çukurun başında ?
Sayfa 93 - Alkım Yayınevi/Nisan 2004 Birinci Basım
Ah! Zifiri karanlık gönlümün gecesi,
ne zaman sabah olacak?
Sayfa 95 - Alkım Yayınevi/Nisan 2004 Birinci Basım
Tanrım, ne de yapayalnız
bırakırız ölülerimizi!
Sayfa 111 - Alkım Yayınevi/Nisan 2004 Birinci Basım
Nasıl verir insan elindekinden başkasını?
Sayfa 121 - Alkım Yayınevi/Nisan 2004 Birinci Basım
Vicente Aleixandre
Düzgün gölge.
Dilsiz ses.
Ay.
Ve o dinler.
Sayfa 142 - Alkım Yayınevi/Nisan 2004 Birinci Basım
“Hayat bana, bir şeylere duyulan sevginin bedelinin tüm karşılıksız sevgiler gibi günü gelince ödeneceğini öğretti.”
Sayfa 21Kitabı okudu
“ ‘Birinin diğerini sevme nedeninin, kusurları olabileceği hiç aklınıza gelmedi mi ?’ diye bağırdım ona çıldırmış gibi… “
Sayfa 257Kitabı okudu
