Dedim de dedim... Bak neleri tarif ettim. Dinle.
.
İnmiş perde,
Kimseler bilmez...
Akıl ermez,kelam yetmez;
Gölgeler ki,
Dirhem sır vermez...
Sen anlamadın,ben anlatamadım;
Sevdadır bu,
Bir sırtı sıvazlanan da ben olsaydım keşke diyor insan bazen. Yolunun üstündeki taşları çekilen, bir saçları okşanan da ben olsaydım. Birisi de benim yerime bir kez de beni düşünseydi; bir kere de ben evimdeymiş gibi hissetseydim, birisine sarıldığımda. Hayat bazen, çok keşke…
BEN DE BURAYA BİR ŞİİR BIRAKIR, ÇAY DEMLEMEYE GİDERİM...
İnmiş perde, kimseler bilmez,
Gölgeler ki; dirhem sır vermez,
Akıl ermez, kelam yetmez.
Sen anlamadın, ben anlatamadım.
Sevdadır bu, ebed de bitmez...
Hep uzaktan seyrettim,
Hep ara'lıktan.!
Pek çok şeyin bambaşka olmasını isterdim.
-Franz Kafka/Milena'ya Mektuplar-
Civanmert (1 Hikaye)
Ormanda yürüyordum. Yüksek çam ağaçlarının yeşilinin tüm tonları ile renk cümbüşüne bezendiği, gökyüzünün masmavi berraklığı ile güneşin billur ışığının birlikte bu doğayı daha da güzelleştirme konusunda adeta yarışıyorlarmışçasına hareket ettikleri bir günde, patika yolda yürüyordum.
Geçmişte yaşadıklarımı düşünüyordum. Hafızamın bir