Ah, ahh… Biraz “anlamak” gözüyle bakarsak anlayacağız insanın "insanla" sınandığını.. Bir Üstad'ın da dediği gibi; Düştünmü..? Bir Besmele ile yeniden kalk ayağa..Düştüğün yerin resmini çek ve yeniden başla..
Sevgiye dair....
Mumun yanına oturmuş, kıpırdanan alevlere içini dökerken yanaklarından yaşlar süzülüyor ve mırıldanıyordu:
-Ey sevgili! Hayalin gözümde, ismin dilimde, sarayın kalbimde... Peki ama nereye kayboldun?!. Gözlerim her yerde seni arıyor, hâlbuki işte gözbebeğimdesin; kalbim durmadan seni özlüyor, hâlbuki işte bağrımın içindesin.
"Biliyor musun üstad ;
Hala kirlenen renkleri temizleyebilecek çocuklar var
Ah bi de
Bi de
Vurulmasalar…"
《Özdemir Asaf》