Dünyâ için birbirine eylemez şefkât,
Zâlimlere esir olup öldüm işte.
Sayfa 84 - Hikmet 11
Emânetdir azîz canın yürüme gamsız
Sayfa 82 - Hikmet 10
Bir gün senin ömrünün yaprağı sararınca,
Ecel gelmeden tevbe eyle ey câhil
Sayfa 79 - Hikmet 9
Ey dostlar bu dünyâda dinlenmek yok
Sayfa 77 - Hikmet 8
Nefsim için yürür idim, it gibi gezip,
Zâtı ulu Rabbim, sığınıp geldim sana.
Sayfa 73 - Hikmet 6
Tevbe kılıp günâhımdan korkup döndüm;
Zâtı ulu Rabbim, sığınıp geldim sana.
Sayfa 72 - Hikmet 6