“Bilgi, kendine kayıtsız kalan kişileri ve toplumları affetmez!”
Yazarımızın, 2003-2010 yılları arasında Anlayış dergisinde yayımlanan; insanı, tabiatı, hayatı, bilgiyi ve inancı kendilik arayışı içinde sorgulayan 42 farklı yazısından oluşan, dikkatli okunmayı gerektiren zihin zorlayan ve düşündürücü, fevkalade güzellikte bir eseri takdim ediyorum. Kendini aramak yolculuğuna talip olanların ve insan denilen soruya verilecek yanıtlar peşinde koşanların ilacı niteliğinde bir kitap. İnsan’a “Hz. İnsan” oluşu ve derinliğiyle bakmak, görebilmek adına istifade edilecek bir kaynak. Üzülerek ifade etmek isterim ki dil yönünden de biraz ağır bir kitap, üzülüyorum çünkü bu ağır olarak gördüğümüz dil bizim dilimiz ve özümüz.
Bazı kelimelerin anlamsal kişiliklerinin oluşu ve örneklendirmeleri, anlamlandırma yetimizi kaybedişimiz ve aşağılık kompleksine kapılışımız gibi sarsıcı konular okuru kendini sorgulama mecburiyeti içerisinde bırakacak şekilde ele alınıyor.
Fuat Sezgin, Hellmut Ritter, Hocazâde, Necmettin Ömer Giridî, İbn Yunus, Fahreddin Razî, Akhisarlı Hasan Kâfî, Massignon, Ahmet Süheyl Ünver ve daha nice ilim adamını tanımamı, hayatlarını merak etmemi sağlayan bir kitap oldu.
Bir insanın hayat içerisinde kişi olmasının, kişileşmesinin şu üç sürecin sonucu olduğunu ifade ediyor; Terbiye(eğitim), talîm(öğretim) ve tedîb(edeb).
Hem ısrarlar tavsiye ediyorum hem de tekrar tekrar okunması gereken bir eser olduğunu belirtmek istiyorum. Vesselam…