Sevgili Dost,
Birileri tarafından sürekli izlendiğini düşünmek bir delilik belirtisidir de biri tarafından izlenildiğini düşünmemek neyin belirtisidir?
Sevgili Dost,
Allah her şeyi bilir.
“Gece ilerledikçe mum küçülür,"
Korkma, eriyor üzüntünün mumu.
Başlangıç mı güzel , son mu ?
Korkmak çaresizlikten mi ? Çaresizlik yalnızlıktan mı ?
Ah vefa ! İnsan türünün en önemli özelliklerinden biriydin sen. Acaba türümüzün başka hangi özelliğini kaybettik ?
Sevgili Dost,
Herkesin seviyormuş gibi yaptığı , ancak sevginin ne olduğunu pek az kimsenin bildiği bir zamanda yaşıyoruz.
Sayfa 38Kitabı okuyor
Denemediği birşey kalmayan insan, acaba bir gün insan olmayı deneyecek mi?
Sayfa 16Kitabı okudu
Merhamet
Sevgili Dost,
Merhameti gördün mü?Tamam, söyleme biliyorsan yerini.Bari hayatta olduğunu haber ver.”Merhamet ölmedi, değil mi?”
Sayfa 178 - Şule YayınlarıKitabı okudu
“Gösterişsiz elbiselerle ordunun başında Kudüs’e giren Hz. Ömer, kendi önderlerinin debdebeli yaşantısına aşina halkı şaşkına çevirmişti.”
Sayfa 32Kitabı okuyor
“Bir gölgelenmeden ibaret olduğunu söylemişti hayatın, ne tuhaf.”
Sayfa 15Kitabı okuyor
Sevgili Dost,
Kararma, yağmayacaksan; kürek çekme, mahkumu olmayacaksan. Sorma, tahammülün yoksa cevaba.
Saati kurma durduracaksan!
Sevgili Dost, Günlerdir bardaktan boşanırcasına yağmur yağıyor. Yağmur suları şehrin göbeğini göle çevirdi. Sokakların kiri aktı, kalbimizin kiri duruyor. Yağmur suyu yumuşatırmış değdiği yeri. Rahmet! Gelin yıkmayalım, yıkayalım bu şehri!
Türkçe'de. Her yiğidin kalbinde bir aslan yatarmış. Bakın "Kork-ma"nın kalbinde "Koruma" yatıyor. Korkuyla korunuyor demek ki insan. Bir korkuya ihtiyaç var demek, kurtulmak için korkulardan. Nasıl bir korku olmalı ki bu güven versin sahibine. Nasıl bir gece olmalı ki her zerresinde güneşler barındırsın!
Hayat biraz da okul korkusu, yoksulluk korkusu, kaybetme korkusu ve ölüm korkusuydu. Ellerin buz kestiği, göz bebeklerinin genişlediği, alınlardan acı su boncukları yuvarlandığı, kalplerin koca davullar gibi gümbürdediği, göz kapaklarının uykuya geçit vermediği zamanlar korkunun bir dev anası gibi binlerce yalan doğurduğuna şahit oluyordu insan; binlerce batıl inanç, binlerce öfke, binlerce nefret, binlerce zulüm... Kendini suçüstü yakalayıp itiraf ettiriyordu Bernard Shaw'ın ağzından: "Aslandan niçin korkuyorsunuz? Onun ne ülküsü, ne dini, ne siyasal inancı, ne ahlakı, ne de diploması var!"