"Şerli bir kimse sana saldırmak isterse, o belayı, akıl tedbirlerinden başka bir vasıtayla başından savmaya çabalama; yalvarma yoluyla kurtuluş arama, çünkü onu bu kötülükten vazgeçirsen bile o, daha beter bir başka kötülük düşünür."
"Ölüm de bir özlemdir aslında."
Sayfa 202
Yaşamak, beraberinde anlamayı da getirirse gerçekten yaşanmış olur.
Sayfa 184
Neyin üstüne bina ettiğini bilmeyenler, neyi bina ettiklerini nereden bilecekler? Nereden bilecekler inşa ederken bozulan eşitliğin, yıkılırken kurulacağını.
Sayfa 183
Kalben ve bütün kuvvetiyle bir şeyi arzu eden kimse onu mutlaka yapar.
Sayfa 174
Bir körün parmak uçları kadar hassasına az rastlanır kalbin.
Sayfa 173
Gerçekleri, sırf kendi düşüncelerine sahip olmayan biri tarafından dile getirildiği için şiddetle reddetmek yüceltir mi kimseyi?
Sayfa 169
Bir gün insan her şeyin farkına varır.
Sayfa 141
Yüzümdeki tebessüm, hangi sevincin gecikmesi acaba?
Sayfa 138
“Bulunduğu durumun farkında olmamak, her durumdan daha kötüdür.”
Alıntı Şuradan
Posta Kutusundaki Mızıka
A. Ali Ural
“Herkesin seviyormuş gibi yaptığı, ancak sevginin ne olduğunu pek az kimsenin bildiği bir zamanda yaşıyoruz.”
“Geçen sabah senin üzüntülü olduğunu söylediler. Dokunsalar ağlayacakmışsın. Dokunmamışlar. Yine de ağlamışsın.”
“Eksik bilgi yanlış adrese götürür. Arkadaşlıklar, dostluklar, ortaklıklar ve evlilikler hep bu yüzden biter. Kim bilir hayatımızda kaç kez “nasıl da tanıyamamışım” demiş, kaç kez ince buz tabakasına aldanıp üzerinde yürüdüğümüz gölün soğuk sularında bulmuşuzdur kendimizi.”
Sevgili Dost,
Sonunda posta kutusuna bir mektup geldi. Soruyor: "Korkmak çaresizlikten mi?': "Çaresizlik yalnızlıktan mı?", "Başlangıç mı güzel, son mu?"