Ali baran
@alibaraaan
Ankara
86 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bütün mutlu aileler birbirine benzer, her mutsuz ailenin mutsuzluğu kendine özgüdür.
Sayfa 13Kitabı okuyor
Özetle, Osmanlı Beyliği, kesinlikle Gazi Osman bey tarafından kurulmuş, Orhan zamanında bir sultanlık haline gelmiştir. Sultan unvanını alan ilk Osmanlı hükümdarı Orhandır.
Anadolu’da ortaya çıkan tüm beylikler tipik patrimonyal devletçiklerdir. Patrimonyal devlette ülke ve reaya hanedan kurucusunun atadan mirası, mülkü gibi algılanır. Bu nedenle beylikler kurucusunun adını almıştır.
Okur Takip Önerileri
Oğuzların/Türkmenlerin batıya büyük göçleri başlıca iki aşamada olmuştur; birincisi, Türkmenlerin Selçuklular önderliğinde 1020’lerden başlayarak Azerbaycan’ı istila etmeleri ve Anadolu’ya akınları ve nihayet büyük Selçuklu sultanı Alparslan’ın 1071’de Malazgirt zaferi ile Bizans Anadoluu istilaya açmasıdır.
Asıl ikinci büyük göç, 1220 lerden sonra doğudan gelen yıkıcı, acımasız Moğol istilası sonucudur.
İnsanlarda olduğu halde hayvanlarda olmayan tek şey karşılık beklemeksizin, çıkarı olmaksızın, yüksek bir gaye uğruna hayatını feda edebilme kabiliyetidir.
türkçülük, bütün türklerin tek devlet halinde birleşerek her bakımdan bütün milletlerden ileri ve üstün olması ülküsüdür.
İkinci abdülhamit de haksız yere küçültülmüş, müstebit, zalim, hatta hain gibi gösterilmiştir. Bu da İttihatçıların propagandası sonucudur. Halbuki son zamanlarda yapılan bazı ciddi ve ilmi yayınlar, Sultan abdülhamit, lehinedir. Henüz şahsiyetinin değerini tam manası ile bize bildirecek bir kitap yazılmamış olmakla beraber, şimdiden şu gerçeği kabul edebiliriz ki, ittihatçıların idare edemeyerek 9-10 yılda mahvettikleri imparatorluğu 33 yıl dağıtmadan tutabilmiş olmakla, abdülhamit büyük bir iktidar sahibi olduğunu göstermiş ve aleyhindeki yayınların haksız olduğunu ispat etmiştir. Hele kanlı oyunları asla girmemesi de, kıyıcı olduğu hakkındaki iddiaları çürütecek bir delildir.
Ahlak, millet yapısının temelidir. O olmadan hiçbir şey olmaz.
Gençlik, kendini saran maddi ve manevi çevrede ahlak disiplini, ahlak örnekleri görürse, ahlaksızlığın daima ezileceğinden emin olursa o zaman kendisi de sağlam ahlaklı olarak yetişir. Fakat gençlik, kendisine sözle ahlaki telkin yapıldığı halde rüşvet, iltimas, dalkavukluk ve hokkabazlığın hakim olduğunu görürse, işte o zaman onda ahlaki buhran başlar.
Milletlerin temeli ahlaktır. Ordu, bilgi, teşkilat gibi şeyler ahlaktan sonra gelir. Gerek Türk milleti olsun, gerek başka milletler olsun, ahlakça yüksek oldukları zaman büyümüşler, ahlak sağlamlıkları bozulduğu zaman da çürüyüp dağılmışlardır.
Gerçekten Türkçe olmak kolay değildir. Her önüne gelen Türkçü olamayacağı gibi, her Türkçüyüm diyen de Türkçü olamaz. Her Türkçü, bulunduğu yerin görevini inançla yaparsa, Türkçülük ülküsü sağlamlaşır, Türklük güçlenir. Türkçülerin ilk işi, görevini arınmış gönül ve inanmış yürek ile yapmaktır.
Başka milletlerin Türk taraftarlığı ve Türk sevgisi bu kelime ile ifade olunamaz: zaten başka milletlerin türkü sevmesi de gerçekten bir sevgiye değil, geçici bir nezakete, çıkara, siyasi zaruretlere işarettir. Türk’ü gerçek olarak, Türkten başkası sevemez.
milli ülkelerde, azdan çoğa doğru üç dönem vardır: bağımsızlık, birlik, fetihler.
Milli ülkünün ilk dönemi bağımsızlık kazanmaktır. Bağımsız olmayanlar bunu kazanmak, kazanmış olanlar ise onu koruyup sağlamlaştırmak düşüncesi ardından koşarlar.
Milliülünün ikinci merhalesi birliktir. Yani bir milletin bütün fertlerinin tek bayrak altında, tek devlet haline gelmesidir. Bağımsızlığını kazanmış olan her milletin ilk işi, yabancı hakimiyeti altında kalmış olan urukdaşlarını kurtarmak yollarını aramaktır.
milli ülkünün üçüncü merhalesi ise fetihlerdir. Çünkü milli birliğini tamamlamış olan milletler, kendi soylarını yeryüzüne hakim kılmak için istilalar ve fetihler yapmak zorundadırlar.
Türk destanlarından çıkan anlama göre, Türklerin ülküsü, fetihler sonunda büyük ve üstün bir devlet kurarak bu devletin içinde bolluka ve mutluluğa kavuşmaktır.
Bir milletin yürütücü kuvvetine “Ülkü” denir. Toplumdaki kişileri birbirine bağlayan nesne, sadece kök birliği, çıkar ve ihtiyaç değil, bunlarla birlikte ve aynı zamanda ülküdür.