Kitabı okurken insan duygulanmadan edemiyor. Özellikle ilk bölümler benim gözlerimin yaşarmasina sebep oldu. İnsan Hasan'ın o saf, temiz, dostluğa olan sadakati insan da farklı duygular uyandırıyor. Dünya'nin her yerinde olduğu gibi burda da insanların ırk, mezhep gibi konulardan dolayı toplum tarafından dışlanmasına ve ötekileştirilmesine şahit oluyoruz. Savaşlardan en çok etkilenenlerin çocuklar olduğunu bir kez daha görüyoruz. İnsan ne kadar büyürse büyüsün ruhumuzun bir köşesinde o çocuksu duygularin her zaman varolduğunu anlıyoruz.
Yazar olayların yaşandığı dönemi ve yeri hikayeye güzel harmanlanmış bir şekilde size sunuyor. Kullanılan dil gayet yalın ve akıcı olunca kitap hızlı bir şekilde sizi peşinden sürükleyip götürüyor. Ancak kitapta sonlara yaklaştıkça hikaye tahmin edilebilir olaylar yaşanıyor. Bu da okurken özellikle son bölümlerde biraz insanı sıkıyor. Sonu beklediğim kadar çarpıcı olmasa da verdiği duygular bakımından herkesin okuması gereken bir kitap diyebilirim.
