Ramazan Etkinliği
Es-Selâmu aleyküm.
Ramazan, kutlu misafir. Ayırt etmeden hepimizin kapısını geldi çaldı. Onu güzelce ağırlayabilmek, ondan istifade edebilmek ve hayırlısıyla bayrama ulaşmak duamız.
Dua mühim.
“Eğer duânız olmasa, Rabbim size ne diye ehemmiyet versin?” diyor kitapta.
Bu yüzden uzun zamandır niyet ettiğim bir program oluşturdum. Ramazan boyunca
Şehitlerimiz...
Bu fotoğrafa iyi bakın. Verdiğimiz 6 şehitten bir tanesinin baba ocağı bu ev. Sıvası yok, ev dökülüyor, fakirlikten kırılmış resmen.
Söyleyecek o kadar çok şey var ki hepsini yutmaktan boğulduk artık.
Benim askerim şehit olsun, elin afganı suriyelisi İstanbul'un göbeğinde afganistan bayrağı açarak gösteri yapsın.
Benim askerim şehit olsun,
“YAŞIM 19…”
‘Ben bir bacaktan ibaret değilim ki,
Çok daha fazlasıyım!..’
Neslican Tay
Her sayfası o kadar değerli ki. Neslican Tay’ın hayatta kalmak için verdiği mücadeleyi, güçlü duruşunu ve umudunu asla kaybetmeyişini okumak, hem zordu hem büyük bir farkındalık kazandırıyor insana. Ayşe Arman’ın önsözde dediği gibi; ‘Galiba görevliydin sen, geldin, hepimize bir şey öğrettin ve gittin.’
Kitabı okurken Neslican’ın en yakın arkadaşlarından biriymiş gibi hissediyorsunuz. Onun mücadelesine tanık oluyor, onun yanında oluyorsunuz. Onun amansız hastalık süreci beni üzse de, sonuçtan çok detaya bakmak gerekiyor bazen. Genç yaşında düşünceleriyle bir çok insana örnek oldu ve hayatlara dokundu.
Onu hayattayken de takip ederdim ve o zaman da paylaşımlarından çok etkilenmiş, çok takdir etmiştim. Hayatını konu alan filmi de izlenmeye değer..
Hastalıklar hepimiz için, umudun en iyi örneği Neslican’ı dualarımızdan eksik etmeyelim.
Mekanın cennet olsun, güzel kız.
Hastalıkla mücadele eden tüm Neslicanlarımıza Allah şifa versin.
Arkadaşlar merhaba :)) Siteye ilk katıldığım zamanlardan beri benimle olan arkadaşlarıma ve bir de son zamanlarda tanımaya başladığım arkadaşlarıma gönülden bir hediye vermek istedim :))
Tek tek linkleri eklemek zordu, kapalı hesaplar var, meselâ: Salih Turhal Hoca, Kemal Tuncar, Pia, Moira, Deja Vu vs: İsim değişikliği yapıp da kim olduklarını
Bugün 6 Şubat. Çok şey konuşmak isteyip konuşamadığımız, bağıra bağıra susup göz yaşlarımızı artık sessizce akıttığımız gün. Felaketin üstünden tam bir yıl geçmesine rağmen sanki dün gibi hatırlayıp bugün tekrar yaşayacakmış gibi korkuyoruz. Evet belki o günden sonra hayatımıza devam ettik ama aynı olmadı, olamadı. Oradaki insanlarımıza yardım etmek için çırpınışlarımızı unutamıyorum. Belki hiç kimseyi tanımıyorduk ama kendi ailemizden birilerini kaybetmişçesine başlarına bir şey gelmişçesine herkes seferber olmuş, deprem bölgesi için uğraşıp çabalıyorduk. Her enkazdan birileri çıktıkça kendi ailemizden biri çıkmış gibi sevinçten ağlayıp mutlu oluyorduk. 6 Şubat bizim için artık sadece bir tarihten ibaret değil. Ülkemizin kan ağladığı, en karanlık ve en uzun gece olarak zihnimize kazındı. Asrın felaketinde tüm kaybettiğimiz insanlarımıza Allah’tan rahmet diliyorum.
Miraç Kandili vesilesi ile de Allah, sevdiklerini kaybeden herkesin kalbine ferahlık versin. Herkesi iyi insanlarla karşılaştırsın. Herkese hayırlı kapılar açsın. Aç olanın karnı doysun. Evi olmayanın evi, huzurlu bir yuvası olsun. Şifa bekleyenler şifa bulsun. Allah herkese işinde dürüst olmayı nasip etsin. Kimse aldığı ah ile bu dünyadan gitmesin. Kalbimizden geçen tüm dualarımız kabul, hayatını kaybedenlerin mekanı cennet olsun..