"ÜZÜLME!
İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme!
Rahman, “Ben kırık kalplerdeyim” buyurmadı mı?
O halde ne diye üzülürsün ey can?
Gündüz gibi ışıyıp durmak istiyorsan;
Gece gibi kapkaranlık nefsini yak!
“Derdim var” diyorsun;
Dert insanı Hak’ka götüren Burak’tır; sen bunu bilmiyorsun.
Sanma ki dert sadece sende var.
Şunu bil ki; sendeki derdi
Bizi Kimsesiz Zannedip
Üstümüze Üstümüze Geliyorsun Ey Gam!
Sakın Ha… Sahipsiz Değiliz,
Cihânı yok iken var eyleyen
‘’ALLAH’ımız vardır.’’
Ya RÂBB’i deyip elini açınca…
“Benim Büyük Derdim Var” Deme;
Derdine Dön De ki;
“BENİM BÜYÜK ALLAH'IM VAR.”
youtube.com/watch?v=DMntUXC...
SEVMEDİM.
Söze neden 10 üzerinden 1 puanı uygun gördüğümle başlamak, sanırım en iyisi olacak. Bu puan, yazarın tabi ki yeteneğine değil, çünkü bu zaten komik olur. Bu puan, bu kitabın bana ne kadar hitap ettiğine verildi, yani hiç ETMEDİ.
Beni rahatsız eden hususları sonlara doğru değinmek üzere bir kenara itip, kalan konularla ilgili birkaç