"Neden seni seviyorum diyorsun, Nino? Gözlerini, sesini, kokunu ve yürüyüşünü seviyorum. Daha fazla ne isterdiniz? Ben sadece seni seviyorum. İran'da aşk denen şeyin Gürcistan'dakiyle aynı olduğunu anlayın. Büyük şairiniz Rustaveli, aşk şiirlerini bin yıl önce tam burada Kraliçe Tamara'ya seslendirdi. Şiirleri İran rubaisine benzer.Gürcistan Rustaveli olmadan, Rustaveli İran olmadan var olamaz..."
Saçları Yerine Gururuyla Oynarsan.! Ayakta Tutmak Yerine Ayakta Uyutursan..!
O’ sana Duâ'alar Ederken Sen Başkalarıyla Oyalanırsan..!
O’ Sana Körken Sen Ona Nankör Olursan..!
İncinir KADIN !!!!
YAPMA !!!
Yolda çöp kutusu yok diye elindeki çöpü evine kadar götüren, borç verdiyi birinden parasını geri istemeye utanan, meşgul olsa bile telefonuna cevap verib, meşgul olmadığını söyleyen insanların değeri bilinmiyor bu hayatda...
Fyodor Dostoyevski insanların nankörlüğünü anlatmak için şöyle ince bir kelime söylemiştir;"Kış geldiğinde yazın gölgesinde serinlediği ağaca bile dönüp bakmazmış insan..."
“Bak bu yara annemden, işte bu babamdan, buradaki ilkokul öğretmenimden, haaa şu en derin olan mı onu ben açtım bilmeden.. En çok da o acıtıyor canımı, en çok o kanıyor...”