Bugün tam 2 ay oldu. Unutma dediğim eylemin ne kadar ürkütücü olduğuyla yüzleşiyorum şu günlerde. Bir Cumartesi sabahı saat 10'da bir vapurda denk gelsek tekrar tanışabilecek kadar yabancı hissediyorum kendimi. Halbuki "Bir Cumartesi sabahı saat 10'da bir vapurda denk gelsek tekrar tanışabilecek kadar yabancı hissediyorum
İşıklı dünyanın karanlık yüzü
Işıklı dünyanın karanlık yüzü
Dünyaya gelende vardı sebebi?
Yaşaya bilmedi amaç üretdi.
Düşünür ne yapsam daha gerekli?
Seçtiğim beni de yapsın önemli.
Beni tanısın dünyadakı insan.
BABAMIN ODASI...
-Ne işimiz var anne bu mahallede? Neden cevap vermiyorsun?Neden bu binada durdun?
-Hiçbir şey sorma,sadece gel.
(Anne kız bir binadan içeri girerler ve bir dairenin önünde dururlar, anne anahtarla dairenin kapısını açar ve içeri girerler)
-Anne bu evde kimin, neden anahtarı var sende?
-Satın aldım, bize ait artık bu ev.
-Seni anlamıyorum anne.
“Ve sonra anladım ki aşk bana göre değilmiş..O yüzden yalnızlığıma yöneldim hep beni içine içine çeken o yalnızlık..İnsanlar tüm kalbiyle sevemezmiş..Ön yargı değil bu ama yolum kiminle kesiştiyse hep bir çıkmaz sokağa girdim..Toparlanması zor darbeler aldım,bunun iki açıklaması olabilirdi, ya ben çok saftım yada insanlar çok acımasızdı..Zaten sevilmemde imkansızdı..Çünkü ne zaman sevmek istesem ufak mutluluklarım hep acılarıma sızdı..Ve insanlar da ayrı bir acımasızdı..Acımasızlara acıdığımız için acıyan olduk hep...”
Aşık Veysel’e sormuşlar: “Sizce aşk nedir?” Aşık Veysel gülümsemiş ve şöyle demiş; ”Seversin, kavuşamazsın, aşk olur…”
Onun neyini sevdiğini bilmezsin. “Çünkü, çünkü, çünkü…” diye düşünürsün, aklına binlerce şey gelir, ama yine de bomboşsundur. Ve o kadar dolusundur ki onunla, konuşamazsın. Sözcüklere hapsedersen hakaret edecek gibi hissedersin
ACINACAK HALE DÜŞMEMEK İÇİN ACIMA
Sonra anladım ki aşk bana göre bir şey değilmiş. İnsanlar gerçekten tüm kalbiyle sevemezmiş. Ön yargılı olmak istemiyorum ama yolum kiminle kesişse hep bir çıkmaz sokağa girdim.
Toparlanması zor darbeler aldım. Bunun iki açıklaması olabilirdi. Ya ben çok saftım ya da insanlar çok acımasızdı.
Zaten sevilmemde imkansızdı. Çünkü ne zaman sevmek istesem ufak mutluluklarım hep acılarıma sızdı. Ve insanlar da ayrı bir acımasızdı.
Acımasızlara acıdığımız için acıyan olduk hep. -Sen On Yedi Yaşımsın