Gecesi ağlamış bir diyarda, yağışsız bir kış sabahına açmışız gözlerimizi.. Kıyamet kopmuş da biz kalmış gibi.. Hala şiirler kalbimizde, iliklerimizde, toz bulutları arasında yapraklar gibi savrulurken, kalbimiz.. Kalbimiz.. Kundurası çamura batmış bir adam gibi.. Kalbimiz.. Sona kalmış bir kuru yaprak gibi.. Galiba kirli nefesimiz... Deniz, suyu yerinde; ruhu çekilmiş gibi.. Kayık var üstünde, zaten hiç batmayacakmış gibi.. Kalbim.. Okundu dallarında ağaçların, kazınmış silik mısralar, dili meçhul.. Konak harabe, yollar yıkık, gündüz soluk.. Koku yok bu diyarda, can var, ruh, .. hayır hayır bu, anlatılacak cinsten değil.... Kan kuru bu bataklıkta, kuşlar hala ötüyor ama, sesleri soluk, sesleri donuk.. Gül, kanına bürünmemiş bülbülün....