Bazen teletabiler gibi elimi ağzıma götürüp bildiğim halde şaşırmak geliyor içimden.. Amaçsızca...
Yüksek sesle konuşma olur mu benimle? Fısılda yeter, duyarım ben, bağırma ne olur.. Ve lütfen benim sesimin yüksek perdeden çıkmasına da aldırma. Kalabalık evde büyüdüğüm için birbirimize bağırmadan duyuramazdık sesimizi. O yüzden küçük harflerle konuşmayı bir türlü beceremedim. O zamanlar da farkındaydım aslında, ne kadar çok bağırırsam o kadar
4 yıl üniversite okumuş bir genç.
2 yıl da yüksek lisansını yapmış.
Neden yüksek lisans diye soruyorsun.
“Cila olsun diye” cevabını veriyor.
Bilinçsizce, amaçsızca, alelacele…
Sonra iş başvurularına gitmeye başlamış.
Cv’ye bakıyorsun, diğerlerinden hiçbir farkı yok, sadece isim farklı.
Gidip sağlam bir staj yapmamış.
Kulüplerde görev
NURETTİN ATICI
SEVMEK VE ANNE
Sevmek ve Anne…
Ancak senin yüreğinde anlam bulur
Kocaman bir sevda, karşılıksız ve sonsuz
Senin gözlerinde sevginin yüceliği
Ve senin gönlünde insanlığın merhameti
Sevmek ve anne ancak bu kadar yakışırdı ikisi
Sevmek ve Anne
Kurak toprağın yağmura kavuşmasından öte bir şey
Yâda kuru soğukta bir bardak sıcak çay gibi
Bir karıncanın
Bir sarkaçtan farkım yok; sen yanımda değilsen.
Öylece sağa sola amaçsızca salınıyorum;
gözlerin gözlerime bakmıyorsa.
Nefesin nefesim kokmuyor; dudaklarından uzaklaştıkça.
Biz zamanın boşluğundayız; sen varsan yanımda.
Gitmedim çocuğum.
Sadece bir adım gerindeyim.
Yine hafif ürpertilerine sebep, izini sürmekteyim...