Anar Abdullayev
@anarius_abdullaev
Bilgisayardan Tanrıya, fizikten tasavvufa, elektrikten içimdeki enerjiye, kitaptan ağaca, ağaçtan tabiata, tabiattan içime, içimden o BİR olana....yaşayıp gidiyorum işte, kendimi ve etrafımı, içimi ve dışımı anlama çabasıyla...
Bilgisayar Güvenliği
12 okur puanı
Nisan 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Anar Abdullayev yorumladı.
Hiç şüpheniz olmasın, bu teknoloji bir gün bir yerde kendi genomunuzda kalıtsal değişiklikler yapmak için kullanılabilir, böylece insanoğlunun genetik alaşımı ilelebet değiştirilebilir.
Sayfa 13 - Koç Üniversitesi YayınlarıKitabı okudu
Şu an mRNA aşılarında CRİSPR yöntemi kullanılıyor zaten, yapıyorlar. Nasıl bi gen kodu yüklüyorlar insanlara bilmiyorum ama yaptıklarını biliyorum. Geçen yıl aşı konuları başladığı zamanlarda Jennifer hanımın ismini çok duymaya başladım. Eminim ki, CRİSPR'ı kullanılıyor aşılarda. mRNA'nın olayı bu zaten.
Anar Abdullayev yorumladı.
Kitap okuyan insanların, empati yeteneği gelişmiştir… Onlardan hiç korkmayın… M.T
Narsistler hariç. Her gün kitap okuyanını gördüm ama hiç empatisi gelişmedi.
Anar Abdullayev bir yorumu yanıtladı.
Duyduğuma, okuduğuma göre, başkasına karşı çok büyük bir sevgi duymak, aynı oranda bencilliğe delaletmiş.
Bu yorum görüntülenemiyor
Okur Takip Önerileri
Anar Abdullayev yorumladı.
"Güneşin, ayın, yıldızların, yerin ve denizin tadını çıkaran kişi ne yalnızdır ne de çaresiz."
Bunu bi kaç ay önce okudum, adamın fikirleri aynı peygamber fikirleri gibi muhteşem. Tam aradığım arkadaş tipi bir insanmış.
Anar Abdullayev yorumladı.
"Herkes ölünce ardında bir şeyler bırakmalı, derdi dedem. Bir çocuk, bir kitap, bir tablo, inşa edilmiş bir ev veya duvar, yapılmış bir çift ayakkabı. Veya ekilmiş bir bahçe. Elinin bir şekilde dokunduğu bir şey, öldüğünde ruhunun gideceği bir yer olsun diye; böylece insanlar ektiğin o ağaca veya çiçeğe baktığında, sen orada olursun."
Sayfa 184 - ithakiKitabı okudu
Bu kitap günümüz için çok geçerli konuları işliyor. Keşke insanların hepsi bunu okusa diyorum. Kitap görünce, kaçan, uzaklaşan, korkan insanlar görüyorum, adam sanki bu günü özetlemiş. Tam da insanların kitaplardan uzak durduğu bi devre denk geldim. Buradaki alıntıyı kitabı okumadan önce bile ben hep derdim, şimdi de diyorum, nasıl ki, ağaçlar kendi yaratılışlarını meyve vererek gösteriyor, hayvanlar yaratılış gereği et, süt veriyorsa, insanoğlu da el becerisini, sevgisini vermeli bu dünyaya.