Çoğu zaman bizi mutlu edeceğine inandığımız hedefler koyarız önümüze; büyük bir şevkle bu hedeflere ulaşmaya çalışırız; mutluluğun sadece bu hedeflere ulaşmaya bağlı olduğunu zannederiz.
Oysa ulaşsak da ulaşmasak da bizleri mutsuz eden, mahkum eden aslında bu hedeflerdir. Hiçbir dönüşü ve sapağı olmayan belli bir yoldan gitmeye zorlarlar bizi.
Mutluluğun sadece yola bağlı olduğuna inanırız. Ondan sonra da manevra yapmak gibi bir amacımız kalmaz; aradaki zamanı bir sürü şeyle doldurmamız gerekir.
Peki hedefimize ulaştıktan sonra ne yapacağız? o yüzden düşlerimi gerçekleştirmeye uğraşmaktan vazgeçtim. Düşler sadece başımı yastığa koyduğumda vuku bulan şeyler artık benim için.
Andy MERRIFIELD
(Eşeklerin Bilgeliği)
"Selâhiyetim olsaydı, her sene Üniversitenin ve yüksek mekteplerin son sınıflarını bir araya toplar, onlara şu fikirleri kabul ettirmeye çalışırdım. -Tahsiliniz bugün sona eriyor değil mi? Ellerinize tutuşturulan diplomanın en büyük yalanı budur. Tahsiliniz bugün bitmiyor, bilakis bugün başlıyor. On altı, on yedi seneden beri size öğretilen şeylerin çoğu ihtisas bakımından lüzumsuzdur; bütün dünyada halâ yıkılamamış kötü bir öğretim sisteminin kurduğu an'aneye göre hafızalarınıza istif edilmiş, unutulmaktan başka hiçbir şansları olmayan ölü bilgilerdir. Zekânız bu kokmuş malumat kadavralarını ne kadar çabuk atarsa hürriyetine o kadar erken kavuşur. Mümkün olsaydı , bugün size diploma yerine hafıza müshili verir, ilmin bu molozlarını ruhun barsaklarından dışarıya çabuk def etmenize hizmet ederdim. Elinizdeki diploma, öğretim denilen ve yazık ki ilacı henüz keşfedilmemiş müzmin bir hastalığın raporudur."
[Peyami Safa]
19.01()()
Aklıma düştükçe anam
İçim yanıyor.
Yanıyor da ciğer aney.
Yürek kanıyor...
