Anılar söz dinlemiyor, anılar
Korkunun kol gezdiği
O yalnızlık saatlerinde
Sıralı kirpik gibi diziliyorlar
Gözlerimin çevresinde
Susmak... Tıkalı bacalarda
Sıkışmış Duman, göğsümün gizlisinde.
Aklı yüreğinden utana utana
Yaşasa bile insan
Yaşamanın bir anlamı kalır mı?