Anne,babalığınız,kardeşliğiniz,dostluğunuz,öğretmenliğiniz,akrabalığınız, aileniz... hani nerede o sevginiz, saygınız övündüğünüz? Elinizdeki bir cep telefonu kadar da mı değerim yoktu? Beni neden öldürdünüz ey insanlar?
Sait Faik, bu öykü derlemesinde, izleyici olarak katıldığı mahkeme salonlarındaki insanların haletiruhiyelerini tahlil ediyor. Taştan, topraktan bile mutluluk çıkaran bu güzel insanın her yazısını okudum sevecenlikle ancak burada biraz burukluk oldu, mahkeme salonları, hayatın ve insanların masum tarafını yansıtmadığı içindir galiba diye düşünüyorum. Zira, Sait Faik hep güzeli temsil ediyor benim için.
Mahkeme KapısıSait Faik Abasıyanık · İş Bankası Kültür Yayınları · 20191,108 okunma
Birdenbire her şeyi hoşuma gitmişti. Ama ben onun birdenbire hoşuna gitmemiştim. Ağır ağır hoşuna gider miyim acaba? Buralarını düşünmedim. Düşünmedim, hemen o gece ona âşık oldum.
Sayfa 31 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
"Götürüyorum, havadaki bulutu kovama doldurdum. Götürüyorum."
Kömürcü Hıristo evvela bir şey anlamadı. Şaşkın şaşkın bu sefer yüzüme baktı:
"Ne bulutu kızım?"
"Bayağı bulut... Yusyuvarlak, bembeyaz bir bulut..."
Şimdi anlamıştı artık. Çocukluk geçirmeyen var mı? Kim bilir, belki o da bir gün kovayla evine bir güneş götürmüştü...
Sayfa 30 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Ah, bu insan yüzleri! Her şeyimizi bağladığımız, durmadan yanıldığımız, istediğimiz kadar bol hasletler, adilikler, iyilikler, kötülükler, delilikler, akıllılıklar, sevdalar yüklediğimiz insan yüzleri!