Cahit Zarifoğlu'nun eşi Berat Hanım'a yazdığı o müthiş mektup..
Berat'e
Bana soruyorsun şu resimdekiler kim, diye.
Emin ol kim olduklarını çıkaramadım. Görünüşe bakılırsa mutlular. Fakat insanlara tavsiyem şudur ki, nasıl "zenginin parası, parasızın çenesini yorarsa", başkalarının mutlu görünümü, insanı kendi mutlu olma imkanını, kabiliyetini görmekten alıkoymamalı. Filmler, resimler birer hayaldır. Başka insanların dış görünümleri de bizi aldatmasın. İnsan kendi mutlu olma imkanını görebilmeli. Mutluluksa filmlerin, romanların içinde değil, kendi yaşadığımız basit hayatın içindedir. Ve önemli olan yaşanılan "an"dır. Onu ibadet, sabır, anlayış, tevazu ve merhamet ile anlamlı hale getirmek mutluluğun ta kendisidir. Yoksa deniz kenarında fotoğrafçılar tarafından düzenlenmiş bir mutluluk tablosu sahtedir ve bazı saf kimselerin duygularını istismar etmekten başka bir şey ifade etmez.
Acaba anlatabiliyor muyum?
Cahit
....
Ne değişti ki benden sonra
Ben gittikten sonra iki üç yıl daha yaşlandın hepsi bu
Benim senden sonra fazla hikayem olmadı
Tamamıyla unutamadım seni
Hem bilirsin nostaljik tarafım da vardır
Mevcut sevdalar güldürmediği zaman yüzümü
Hiç çekinmeden anılara sığınıyorum
Resimler mektuplar belgelenmiş hüzünler işte
Hem ben o zamanki acıları şimdiki sevişmelerden daha anlamlı buluyorum
Bildiğin gibi asiliğim devam etmekte
Ve bu düzene ısrarla uymuyorum
Bana soruyorsun şu resimdekiler kim, diye.
Emin ol kim olduklarını çıkaramadım. Görünüşe bakılırsa mutlular. Fakat insanlara tavsiyem şudur ki, nasıl “zenginin parası, parasızın çenesini yorarsa”, başkalarının mutlu görünümü, insanı kendi mutlu olma imkanını, kabiliyetini görmekten alıkoymamalı. Filmler, resimler birer hayaldir. Başka insanların dış görünümleri de bizi aldatmasın. İnsan kendi mutlu olma imkanını görebilmeli. Mutluluksa filmlerin, romanların içinde değil, kendi yaşadığımız basit hayatın içindedir. Ve önemli olan yaşanılan “an”dır. Onu ibadet, sabır, anlayış, tevazu ve merhamet ile anlamlı hale getirmek mutluluğun ta kendisidir. Yoksa deniz kenarında fotoğrafçılar tarafından düzenlenmiş bir mutluluk tablosu sahtedir ve bazı saf kimselerin duygularını istismar etmekten başka bir şey ifade etmez.
Acaba anlatabiliyor muyum?
Cahit Zarifoğlu
Anlamada sıkıntı yok.... Uygulamada sıkıntı var
Berat’e
Bana soruyorsun şu resimdekiler kim, diye.
Emin ol kim olduklarını çıkaramadım. Görünüşe bakılırsa mutlular. Fakat insanlara tavsiyem şudur ki, nasıl “zenginin parası, parasızın çenesini yorarsa”, başkalarının mutlu görünümü, insanı kendi mutlu olma imkanını, kabiliyetini görmekten alıkoymamalı. Filmler, resimler birer hayaldir. Başka insanların dış görünümleri de bizi aldatmasın. İnsan kendi mutlu olma imkanını görebilmeli. Mutluluksa filmlerin, romanların içinde değil, kendi yaşadığımız basit hayatın içindedir.Ve önemli olan yaşanılan “an”dır. Onu ibadet, sabır, anlayış, tevazu ve merhamet ile anlamlı hale getirmek mutluluğun ta kendisidir. Yoksa deniz kenarında fotoğrafçılar tarafından düzenlenmiş bir mutluluk tablosu sahtedir ve bazı saf kimselerin duygularını istismar etmekten başka bir şey ifade etmez.
Acaba anlatabiliyor muyum?
Cahit Zarifoğlu
Çocukları yaşatın!
Şu anda ölümle yaşam arasında mücadele veren çocuklar var.
Kimi Korkunç masraflı Sma hastası, kimi savaş, yokluk zulüm altında.
Her 23 Nisanda kutlama yapılacak diye okullar bizi türlü türlü masrafa sokuyor. Keşke ülke genelinde hasta çocuklara özellikle Sma hastası çocuklara yardım toplansa bu 23 Nisanı daha anlamlı kılardı.
Herkese çağrımdır! 23 nisanda bir hasta ve mazlum çocuğu sevindirin.
Resimler rastgele seçilmiştir ülkemizde binlercesi belki daha fazlası vardır.