Onu sevmediğimi iyi biliyorum. Fakat o, o kadar iyi ki... Yanında kendimi çok mutlu hissediyorum, bu niye böyle?
Onu ne kadar seviyordum. Hatta şu yaşananlara rağmen ne kadar seviyorum. Belki de onu şimdi ki kadar hiç sevmemiştim. İşin en zor tarafı da bu.
"Ben tuhaf değilim, ama kötüyüm. Kimi zaman böyle olur. Hep ağlamak isterim. Çok aptalca ama geçer."
Sayfa 139Kitabı okuyor
Galiba işin zor geldiğini itiraf etmektense ölmeye hazırdı.
Sayfa 332Kitabı okuyor
Zihinsel çalışmaya o kadar alışkındı ki, aklına gelen düşünceleri kısa ve güzel bir şekilde ifade etmeyi ve bu düşünceleri dinleyecek birinin yanında olmasını severdi.
Sayfa 316Kitabı okuyor
"Onlara ne? Neden herkes beni düşünmeyi görev sayıyor? Niye bana musallat oluyorlar?"
Sayfa 242 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, XXVI. Basım, Mart 2023, İstanbulKitabı okuyor
Bu dünyayı sevmek için kendi üzerinde harcadığı çabalar ona çok acı gelmişti.
Sayfa 311Kitabı okuyor
Onu yalnızca aşkıyla kendine bağlamak istiyordu.
Sayfa 834Kitabı okuyor
Geçmişin bütün izleri sanki onu sarıp diyorlardı: "Hayır, bizden ayrılamazsın, değişemezsin ve eskisi gibi kalacaksın, kuşkularla, kendine kızgınlıkla, boşuna düzelme girişimlerinle, düşüşlerinle ve sahip olamadığın mutluluk bekleyişinle"
Sayfa 134Kitabı okuyor
Mutluluğun ne olduğu hakkında fikirleri yok, bu aşk olmadan bizim için mutluluğun da, mutsuzluğun da, yaşamında olmayacağını bilmiyorlar.
Sayfa 242 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, XXVI. Basım, Mart 2023, İstanbulKitabı okuyor
Kadın dediğin öyle bir yaratık ki, istediğin kadar incele, gene de hiç bilmediğin yanlarıyla karşılaşıyorsun. Onun için en iyisi hiç incelememek…
Sayfa 238Kitabı okuyor
Belki de sahip olduğum şeylere sevindiğim, sahip olamadıklarıma da üzülmediğin için mutluyum.
Sayfa 237Kitabı okuyor
Bir işe hakkını vermek isterim, başkalarının da üstünkörü iş yapmalarına göz yummam.
Sayfa 232Kitabı okuyor
Bütün mutlu aileler birbirine benzer,her mutsuz ailenin mutsuzluğu kendine göredir.
Sayfa 3Kitabı okuyor
Sermayenin işçiyi ezdiğini bilirsin. Bizde işin bütün ağırlığını işçiler, köylüler taşır ve öyle bir durumdadırlar ki, ne kadar çalışırlarsa çalışsınlar bu hayvanca durumdan kurtulamazlar. İşçilerin durumlarını düzeltmelerini, kendilerine boş zaman ve eğitim olanağı sağlayacak iş ücretinden elde edilmiş artı değerlerin hepsi, bütün ücret fazlalıkları kapitalistler tarafından ellerinden alınır. Toplumun öyle bir düzeni var ki, işçiler ne kadar çok çalışırsa tüccarlar ve toprak sahipleri o kadar çok para kazanır, onlarsa her zaman işçi hayvanlar olarak kalır. Bu düzeni değiştirmek gerek.