anne...
ㅤㅤㅤㅤ
Çocukluğumda annemle birlikte cennette yaşamayı, onun mutluluğunu hissetmeyi hayal ederdim hep...
Tabii küçücük çocuksun, o yaşlarda insanın bütün hayatı annesinden oluşuyor..
Sonraki yıllarda babam vefat etti, abilerimle ablam hepsi evlendi ve gittiler..
Annem de biraz yaşlanınca yürümesinde problemler oluştu.
Ona tekerlekli sandalye
Profilimde sabitlediğim iyilik zincirinde yer alan,
SMA'lı ikizi depremde vefat eden Aybüke bebeğin, kampanyasını bu platformu kullanan herkese duyurabilmek ve ailesine ayrıca destek olabilmeyi istediğimden ötürü, bunu tek başıma yapamayacağımı bildiğimden 6 şubatta özellikle tüm gönderilerimi Aybükeye ayırdım
Ve sonucunda
Gözümden
bazen instagram hesabımdan bazen vsco dan mesajlar alıyorum çok güzel fotoğraflar çekiyorsun, insanları çok güzel çekiyosun, çok güzel editliyorsun diye. ama son zamanlarda bir soru aldım soruda " fotoğraf çekmeye değil ama fotoğraflara ilgini ne zaman keşfettin " diye. ben hep fotoğrafa ilgimi üniversite 2. sınıfta keşfettiğimi
Sizinle sadece bende saklı olan bir anımı paylaşmak istiyorum. 7.sınıfta Türkçe öğretmenimiz bir ödev vermişti, hergün annemize sarılıp hislerimizi yazacaktık. Ben anneme hiç sarılmadım, sarılsam nasıl hissederdim onları yazdım hergün ve Öğretmenim ödevimi çok beğenmişti. Bu hikayede sarılamama nedenim annemin vefat etmiş olması olsaydı acıklı olurdu dimi. Ama her gün aynı evde sarılamadığın annenin hikayesi bence daha acıklı.
İbrahim'e mektuplar 3
21.10.2023 Cumartesi
Hatırşinas'tayım. Radyoyu açmayı ihmal etmedim; yine türkü açtım, ama haberlere denk geldim. İsrail, Filistin, öfke- yeni bir şey yok. Ölmek var.
Yorgunum. Bitmeyen bir yorgunlukla geçiriyorum günlerimi. Pembe renkli B12 haplarımı her gün misafir ediyorum. Bir farkı var, elbette; okulda bana iyi geliyor- hele de nöbetçi
"İnsan gider, hırkası kalır..." Diye bir söz okudum. 3 gün sonra, teyzem vefat edeli 10 ay olacak. Teyzem vefat ettiği gün. Kadının biri sobayı yakmak için teyzemin, askıdaki hırkasını yakmış. Sonradan söylemişti cebinde olan şeyleri anneme vermişti. O kadar zoruma gitmişti ki. Öldün ve ilk gözden çıkarılan senin en çok giydiğin eskimiş kazağın ne kadar çok anıyı yakmıştı o gün, o kadın.