Güneyde Boruşehir tarafında gecenin bir yansında insanlar, vadide esen, rüzgarı andıran büyük bir gürültü duydular ve yer sarsıldı; herkes korktuğundan kimse yerinden kımıldamaya cesaret edemedi. Fakat sabah dışarı çıktıklarında hepsi şaşakaldı; çünkü öldürülmüş olan orklar gitmişti; ağaçlar da. Aşağıda, uzaklarda Miğfer Dibi vadisinde çimenler
“… düşünceleri ve düşleri kendisine çoktan yabancılaşmış bu dünyada gezip dolaşıyor, uğradığı hayal kırıklığından ve umutsuzluktan kaçıp gerilerde kalmış o canım günlere sığınıyordu…”
Sayfa 158Kitabı okudu
“Her şey hazindi, her şey hüzün veriyordu insana.”
Sayfa 159Kitabı okudu
“… çocukluk anıları birden yeniden aklına gelmişti işte; çok, çok uzaklardan kopup gelmişlerdi, öyle canlı renkleri ve insanın içinde öyle tuhaf duygular uyandıran kokuları vardı ki, o zamandan bu yana yaşanmış hiçbir şeyle kıyaslanacak gibi değillerdi.”
Sayfa 34Kitabı okudu
“
Homeros’un şiirlerinin gerçekten tadına varabilmek çaba ister insandan, titizlik ister.”
Sayfa 62Kitabı okudu
“… küçük dünyası elinden çıkıp gitmiş ama şöyle diri ve yaşanmaya değer bir başka şey de onun yerini alamamıştı.”
Sayfa 34Kitabı okudu
Gençlerin solma zamanları..:D
“Sınavlara hazırlanmak, gönlünce oyalanacağı hiç boş vakit bırakmamıştı ona.”
Sayfa 20Kitabı okudu
Bir de kahve. Huzur..:”)
“Haftada bir-iki defa şöyle çıkıp dolaşacak, gezeceksin. Bunun dünya kadar yararı dokunacak sana. Baktın ki hava güzel, yanına bir de kitap alabilirsin.”
Sayfa 14Kitabı okudu
“Son zamanlarda bu çok sık başına gelmiş, kafasındaki düşünceler hep birbirine karışmıştı.”
Sayfa 17Kitabı okudu
"Bir ağaç budanıp da tepesi kesildi mi, köke yakın bir yerinden yeni filizler, sürgünler verir; bunun gibi, henüz ömrünün baharında hastalanıp ölüm yatağına düşen bir ruh da çokluk ilk yaşam günlerine ve sezgilerle kıpır kıpır bir çocukluk çağına döner sık sık, sanki orada yeni umutlar keşfedecek ve kopan hayat ipliğini yeniden birbirine tutturacaktır. Ağacın kökünden fışkıran sürgünler bir solukta boy atar, büyür, özsularla donanır ama yalancı bir yaşamdır ortada görünen, sürgün gelişip de eskisi gibi doğru dürüst bir ağaca dönüşemez artık."
Sayfa 151 - CanKitabı okudu