Bu sözümü unutma sakın! Bazen yaşamak zorlaşır. İnsan, hayatın yükünü taşıyamaz duruma gelir. Her şey gözüne karanlık görünür. İşte, o zaman bütün bunların geçici olduğunu düşünmeli. ‘Şimdi ağlıyorum ama yarın güleceğim.’ demeli.
Sevinç Çokum - Gül Yüzlüm
Asıl söylediklerim müsveddelerde..
Buruştutulmuş kalpler
Üstlerine kar yağmış sevda delilikleri
Menekşe soluğunda bir açımlık, bir ölümlük hayat.
Üstünde gezindiğim taşlar
Kokladığım gece ve kucakladığım bulut..
Asıl söylediklerim yapraklarda ve dal uçlarında
Göğermiş ve açmakta olan ne varsa...
Şeylerimize övünerek
Daima yüksekte, daima çoğalanı
Kaptık pençelerimizle
En güzel, en iri payı...
Kanatlandıkça yolundu en hassas
Yerimiz yerlerimiz.
Şeylerimizle övünerek
Boylandık boyutlandık
Etin yumuşak ve makbul yerini seçip
Öğrendik gümrah bir ormana dalmayı...
Neyiz biz ? Hayatımız boyunca rol yapıyoruz; baba rolü, anne rolü, ağabey , sevgili rolü. Okul müdürü rolü, doktor rolü, elimdesin , elimeye düşmeye gör rolü...
Onun hiçbir felaket , yokluk , sıkıntı beklemeyen, işlerinin her zaman rast gideceğine dair azılı ve dişli emniyeti beni boğuyor ve hepsinin sizin ve Günce gibi olanların.