Burada çok yadırgadığım şey. Neden sahi?
“İnsanlar orada birbirlerine selam verir, gülümser.
Bu kadar basit bir iletişimi bile kuramıyorsunuz…”
Sayfa 113Kitabı okuyor
Dünya bizim evimiz mi gerçekten?
“Bu kitap, türlü riskleri göze alarak yola düşenlerin, kendileri ve aileleri için uzaklarda başladıkları yeni hayatları tanımak niyetiyle oluştu. Eskisini arkada bırakmak bile yeteri kadar zor bir eylemken; bir geçmişin olmayan bambaşka bir yere karışırken neler yaşanıyor? Giderken Türkiye gerçekten de arkada bırakılabiliyor mu, yoksa her gidenin valizine sığdırabildiği en elzem eşyaların arasına, memleket kokusu da mı sızıyor?
Buradayken hayali kurulan o ‘cennet yurtdışı’ gerçek mi? Gidenler kendilerini o büyük insanlık ailesinin özgür bir ferdi gibi mi hissediyor, yoksa yabancı bir ülkenin öteki’si gibi mi?
Sayfa 14Kitabı okuyor
Bazen tüm dünyaya ait hissedersin…
“Dil, insanın ülkesidir. O kadar çok dilim var ki benim, ülkem neresi, onu da bilmiyorum. İhtiyaç da duymuyorum ille de bir ülkem olmasına. Dünya yeterince geniş, bir yer bulunur elbet bana da.”
Önsöz’denKitabı okuyor
Gideceğiniz yeri doğasına ya da orada para kazanıp kazanmayacağınıza göre seçmeyin,o ülkede iyi niyetli insanlar olup olmadığını düşünün.Sonra para da kazanırsınız, yeşili de bulursunuz...Genelde Türkiye'den gitme nedenimiz de sonuçta insana bağlı oluyor.
Sayfa 239
Onların hiçbirine ait değilim.Buradaki özgürlüğe karşılıklı saygıya, doğaya duyulan sevgiye ait hissediyorum kendimi.Ama onlardan biri miyim? Değilim.
Sayfa 232
İçinden geçtiğimiz tedrisat da zaten bize yurtdışında yaşamanın, batıya gitmek olduğunu söylüyor,bu hayali çiziyor ve empoze ediyordu.
Sayfa 193