Müslümanın Asr-ı Saadete bakışı farklıdır. Asr-ı Saadet, geçmişe ait olduğu için değil, belki daha çok geleceğe, gelecekten de çok güne ait yaşanması gereken bir örnek olduğu için anılıyor.
Bu insan, "Müslüman olma" statüsünü bir yandan bir kültür geleneğini sürdürme ve o geleneğe uyma adına korumak isterken, bir yandan da Batı uygarlığı ve kültür değerleri karşısında kendince artık geçerli bulmadığı bazı İslâmi kurumları halen uygulanabilir nitelikte saymaz. Bu bakımdan tıpkı 𝗛ı𝗿𝗶𝘀𝘁𝗶𝘆𝗮𝗻𝗹𝗮𝗿 𝗴𝗶𝗯𝗶, 𝗱𝗶𝗻𝗶 "𝗔𝗹𝗹𝗮𝗵'𝗹𝗮 𝗸𝘂𝗹 𝗮𝗿𝗮𝘀ı𝗻𝗱𝗮 𝗯𝗶𝗿 𝗺𝗲𝘀𝗲𝗹𝗲" 𝗼𝗹𝗮𝗿𝗮𝗸 𝗴𝗼̈𝗿𝘂̈𝗿, fakat bu görüşün İslamda farklı bir kavramı, farklı bir anlayışı ifade ettiği onun meçhulüdür.
İslâm, Allah'ın indirdiği ve kabul ettiği tek din olarak, 𝗯𝗮𝘀̧𝗸𝗮 𝗵𝗶𝗰̧𝗯𝗶𝗿 𝗱𝘂̈𝗻𝘆𝗮 𝗴𝗼̈𝗿𝘂̈𝘀̧𝘂̈𝘆𝗹𝗲, 𝗯𝗮𝘀̧𝗸𝗮 𝗵𝗶𝗰̧𝗯𝗶𝗿 𝗳𝗶𝗸𝗶𝗿𝗹𝗲, 𝗮𝗺𝗲𝗹𝗹𝗲 𝘂𝘇𝗹𝗮𝘀̧𝗺𝗮𝘆𝗮 𝗴𝗶𝗿𝗺𝗲𝘆𝗲 𝗺𝘂𝗵𝘁𝗮𝗰̧ 𝗱𝗲𝗴̆𝗶𝗹𝗱𝗶𝗿. O, kendi başına, insanın ihtiyacını karşılamaya muktedirdir. Bu bakımdan, zaaf İslamda değil, fakat onu yüklendiğini söyleyen insandadır.
"𝗭𝗮𝗺𝗮𝗻 𝗼̈𝘆𝗹𝗲 𝗴𝗲𝗿𝗲𝗸𝘁𝗶𝗿𝗶𝘆𝗼𝗿, 𝗼𝗻𝘂𝗻 𝗶𝗰̧𝗶𝗻 𝗯𝗼̈𝘆𝗹𝗲 𝘆𝗮𝗽ı𝘆𝗼𝗿𝘂𝘇" 𝗱𝗲𝗻𝗶𝘆𝗼𝗿. 𝗩𝗲𝗯𝗮𝗹𝗶 𝘇𝗮𝗺𝗮𝗻𝗮 𝘆𝘂̈𝗸𝗹𝗲𝗺𝗲𝗸𝗹𝗲 𝗶𝗸𝗶 𝗸𝗮𝘁 𝘀𝗼𝗿𝘂𝗺𝗹𝘂𝗹𝘂𝗸 𝘆𝘂̈𝗸𝗹𝗲𝗻𝗱𝗶𝗸𝗹𝗲𝗿𝗶𝗻𝗶𝗻𝘀𝗲 𝗳𝗮𝗿𝗸ı𝗻𝗱𝗮 𝗱𝗲𝗴̆𝗶𝗹𝗹𝗲𝗿.
Yeryüzü adamı değilim ben..
Sayfa 159 - Bir Yayıncılık, 1.Baskı, NE MUTLU TÜRK ÜM DİYENE!Kitabı okudu
Kötü bir dünyada iyi bir Müslüman olarak kalınabilir mi? Bu soruyu şöyle de sormak mümkündür: İyi bir Müslüman kötü bir dünyanın şartlarını sineye çekerek yaşıyorsa halâ iyi bir Müslüman olarak yaşamakta olduğunu savunabilir mi?
Böyle bir soruyu sorarken akla gelebilecek şu ihtimali gözden kaçırıyor değilim: iyi bir Müslüman kötü bir dünyanın
Onun rızasını kazanabilmişsem, görünürde yenilmiş de olsam gerçekte galip sayılırım.
"Amerikalı beyaz adam, zenci kölesine ne kadar itibar ederse; Batılı insan da bu Müslüman’a(/Türk'e), ancak o kadar itibar eder. Çünkü bu Müslüman özendiği Batılının düşüncelerini yarım yamalak tekrar etmekten başka bir şey yapmıyor ki!"
Onların bize itibar edip etmemesi çok mühim değil lâkin kendimiz olmayıp onları yarım yamalak tekrara devam edersek kıymetsiz oluruz.
Sayfa 88Kitabı okuyor
"Beklemek burada bir umut değil, endişedir, herkes kendi endişesinin bulanık çalkantısında döneniyor..."
Sayfa 25 - İz YayınlarıKitabı okuyor
Sanat, bunalımlı toplumlarda daha çok gelişir.
Sayfa 156 - Bir Yayıncılık, 1.Baskı, NE MUTLU TÜRK ÜM DİYENE!Kitabı okudu