Hayatını kuyu diplerinde arayan ben fukara,
artık işsiz tanrılar bile yardım edemez bana.
Öyle bir yerdeyim ki kendime kavuşmak için
ne kent var, ne deniz var, ne de bir ben!
Bir yabancı kent gibi
mutluluk saçan bir kadın,
gitmek ve kalmak arasında
susmak ve konuşmak arasında,
Beklenmedik bir kadın gibi
mutluluk saçabilen bir kent
susmak ve konuşmak arasında
gitmek ve kalmak arasında.
Yalınayak yürüyor genç kanım
bir pıtrak tarlasında,
tarih ve coğrafya arasında
görmek ve unutmak arasında.
...
ANI
Göçmüş!..
çürüyüp pervazlan, kapı altları, belki de bir yenilgiye
başlamış, kuşanmış kara bir uykusuzlukla,
Islıklanmış,
kocamış bir çalgıcıdır artık, tütünsüz bir eskici, enfiyesiz
ve bir tarlakuşu dağın küpeçiçekleri arasında
Kim bilir,
aranıp sorulmamış, denkleştirilmemiş kalabalıkta, soğan
tecimenlerinin gelip bir gün kaldıkları ikindisiz kentlerdedir,
Bazen de
gece falan olmuştur, dündür ve gerçek bir sürek avı yoktur
kocamışlığında; kuşkulu bir yabanlık olsa olsa
Ve umu
bir uzak akraba kimliğinde kekre bir tat ağzında.
İzmir, 7.10.1962
http://ozdemirince.com/elli-yil-sonra-kargi/
BİLİYORUM:
Gerçek yenecektir
çağlar içinde gitgide ışıyan bir değişim
kendiliğinden soğuktan sıcağa giden ısı
Kalbim nereye koşuyorsun?
Sonbahar rüzgarlarından hızlı...
İstesen de artık yaşayamazsın.
O sevdalar ki gençlikte kaldı.
Kalbim bu koşuya dayanamazsın...
Bırak son şiiri başkası yazsın.
Dön de ilk aşkına onunla avun.
O ilk aşk gibi`sini bir daha bulamazsın.
Sözcük başlangıçta somut nesneyi soyutluyordu. Daha sonra soyut nesneleri (düşünceleri) somutlaştırmaya başladı: Felsefe
