İçimde mis kokulu
kızıl bir gül gibi duruyor zaman.
Ama bugün cumaymış, yarın cumartesiymiş,
çoğum gitmiş de azım kalmış, umurumda değil..
Kimbilir belki de önemkli olan birlikte Gazali'yi okuyabilmekti, yan yana oturabilmekti bir bahçede. Belki de değildi.
Aslında her şey ne kadar önemsizdi düşünürsek, ne kadar uçucu, ne kadar geçici, müphem ve soyuttu. Aslolan ne birlikte kitap okuyabilmek,ne yan yana oturabilmekti bir bahçede, ne sevmek ne de aldatılmamaktı. Aslonan hayattı, hayat !
Ve o hayatın ortasından,içtenlikle ve iyimserlilke seslenebilmekti sevgiliye...
“Gözlerimi sımsıkı kapatıp hayallere dalıyordum. Şiir bilmez, kıymet bilmez, sevgi bilmez erkeklerle geçirdiğim yılların tümünü verip şeytana, bu Şair’le tek bir yıl geçirmek için pazarlık edebilmeyi isterdim. Benim için de üç satır yazsın diye, tek bir yıla değil tek bir aya da razı olurdum belki. Benim içinde üç satır…”
İçimde mis kokulu kızıl bir gül gibi duruyor zaman. Ama bugün cumaymış, yarın cumartesiymiş, çoğum gitmiş de azım kalmış, umrumda değil.
“İçimde mis kokulu
kızıl bir gül gibi duruyor zaman.
Ama bugün cumaymış, yarın cumartesiymiş,
çoğum gitmiş de azım kalmış, umurumda değil.”