anam bir gün bana, 'Bir insanın elindekini zorla alabilirsin, ama ona zorla bir şey veremezsin,' demişti."
Düşünün Samoyla, nasıl korkunç bir bilgisizlik içinde yaşıyoruz!
Güzeldi bu
İnsan başka birine damdan düşer gibi de yanaşabilir, iki kadeh köpüklü şarap yuvarlamadan da sevgisini söyleyip karşılığında sevgi bekleyebilir. Bizim gibiler için en iyi köpüklü şarap, içimizi dolduran, dünya kuruldu kurulalı fokurdayan aşktır. Ben şimdiye dek hiç köpüklü şarap içmedim, bildiğim tek baş dönmesi, esriklik, sevginin verdikleridir.
Çalışma denen şey hiç de iç açıcı olmadığı halde, zenginler, can sıkıntısından gebenneyelim diye biz çulsuzlara bırakmışlar onu.
Pek çokları bizimle uğraşacak elbet, çünkü basit insanların en büyük zevki, başkalarının işine burnunu sokmaktır.
Zenginlik, insanın gözünü kör eden güçlü bir ışığa benziyor; ayrıntılar -yaşamı güzel kılan, yüce sanan yaratan bütün ayrıntılar- gözden kaçıyor.