“Bir zamanlar güçlü olan yargıç Ivan Ilyiç artık güçsüz ve ölmek üzeredir. Aynı zamanda yüksek bürokrat olan doktor ona tıpkı onun davalılara davrandığı gibi davranır. Yargıçın hayatındaki yanlışları anladığı an son anlardır. Ve adalet öldü mü bürokrasi hiç sesini çıkarmaz...
“Doğrusu, burada, şu perdenin yanında, savaştaymış gibi yitirdim yaşamımı. Gerçekten mi? Ne korkunç, ne aptalca bir şey! Olamaz böyle bir şey! Olamaz ama, oldu işte!
Çocukluğunu ne kadar geride bırakıp bugüne ne kadar yaklaşırsa, sevinçleri de o kadar değersizleşip kuşkulu bir hal alıyordu.
Sayfa 71 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
"Belki de sürdürdüğüm yaşam, sürdürmem gereken yaşam değildir?"
Sayfa 71 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
... bir zamanlar onu çok mutlu eden, güzel diye nitelendirdiği her şey toz gibi dağılıp gidiyor, hiçe dönüşüyor, hatta çoğunlukla bayağılaşıyordu.
Sayfa 71 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Sanki istikrarlı bir şekilde dağdan iniyordum, dağa tırmandığımı hayal ederek.
Sayfa 72Kitabı okudu