Dışarıda Deniz vardı, gece vardı; derin, kara suların sonsuz üzgünlüğü vardı.
Aşk daima tertemizdir,
üzerine yapılan kabalıklar bile iffetli sayılır.
...ümidini kesmedikten sonra, her şey bitmiş sayılmazdı.
Sayfa 192Kitabı okudu
Beklemek, hiçbir şey bilmeden hep beklemek! Artık gerçekten beklemeyeceği an ne zaman gelecekti?
Sayfa 188Kitabı okudu
"Her yıl aynı yolculuk töreni, aynı vedalar..."
Her gece, amansız bir sessizlikle çöküyordu.
Sayfa 186Kitabı okudu
Onun varlığı ile her şey değişiyor, başka bir görünüm alıyordu.
Sayfa 164Kitabı okudu
Huzur, duyulmamış ezgilerle dolmuştu.
Sayfa 143Kitabı okudu
Denize baktıkça, enginlere baktıkça ırkından geçme, yumuşak, güzel endamını doğrultuyordu. Bunun ta uzaklarında yarın vardı...
Sayfa 122Kitabı okudu
Her şey renksiz ve hüzünlü duruyordu.
Sayfa 113Kitabı okudu