"Aşık olmak, kuşlar gibi gökyüzünde uçmaktı. Ayakların yere basarken bulutların üstünde dolaşmaktı. Nedensiz bir şekilde insanlara gülümsemek, ağaçlara selam vermek, yürürken koşmak, yürürken koşmak gibiydi."
Kimi gün gelecekten korkarız, kimi gün ise geride bıraktıklarımızı özleriz. bu kadar kargaşayı taşıyan insanın iç dünyası, rüzgar önüne katılıp giden ve dilleri parçalanan birbirlerine anlayamaz olan insanların şehrine benzerler yani Babile.