Hayatı belli şartlar altında yaşamaya buyur ediliriz. Hayat boyu böyledir bu. Doğduğumuz andan ölümümüze değin hep bu şartlar topluluğu bir şartlar topluluğu ile çevrelenmişizdir.
Kimimizin babası sert, kimimizin ki fazla yumuşak, kimimizin annesi ilgisiz, kimimizin ki ise insanı boğacak kadar ilgilidir. İçinde yaşatıldığımız şartlar ilk olarak
Herkes zirveye ulaşmak ister değil mi? Oysa zirve denilen yer yükselişin sonu, inişin başlangıcıdır..
Haksızlıkla ayakta kalan bir düzeni, haksızlık yaparak yıkamazsınız..
İnsanı kötüye götüren amaçsızlık, dengesizlik ve sevgisizliktir..Asla parasızlık değil.
Anlamın yerini, eşyanın ve olayların dünyasındaki işlev ya da etki almıştır.
Hep unuttuğumuz bir ilizyonun içinde değil miyiz? Sonsuza kadar yaşayacağımızı düşündüren paranın peşinde koşarken, geri gelmeyecek tek şey olan zamanın varlığını unutuyoruz..
Sayfa 220Kitabı okudu
Aşk, akıl tutulması yaratır insanda, görüşümüzü çarpıtır. Aşık olan kişi, aşık olduğu kişiyi objektif olarak değerlendiremez...
Hala dönmesini bekliyorum :))
Çünkü iyi niyetin yüzünden kaybettiğin şey sana başka bir surette geri döner..
Sâhi neydi??
Sahi,hakikati aramamıza sebep olan şey neydi??
Akıllarımız mı yoksa kalplerimiz mi??
Sayfa 217Kitabı okudu
Aslında dünya hepimize fazlasıyla yetecek kadar büyük..
Sayfa 151Kitabı okudu