Yaşamanın amacı alışkanlıktı, rahatlıktı. Çoğunluk çabadan, yenilikten korkuyordu. Ne kolaydı onlara uymak. Gündüzleri bir okulda ders verir, geceleri sessiz, güzel kadınlarla yatardı isterse. Çabasız. Ama biliyordu. Yetinemeyecekti. Başka şeyler gerekti. Güçlüğü umutsuzca zorlamak bile güzeldi.
Sayfa 52Kitabı okudu
Sıkıştıkça içkinin kurtarıcılığına dek düştüğü için hep kendinden utanırdı.
Sayfa 52Kitabı okudu
Yoksa dünyada olmayanı mı arıyordu?
Sayfa 51Kitabı okudu
İnsanları yalan söyledikleri zaman dinlemeyi severim. Olmak istedikleri, olamadıkları “kişi”yi anlatırlar.
Sayfa 154 - CanKitabı okudu
"Kadınların neden evlendiklerini anlıyorum: Yalnız kalabilmek için."
Sayfa 35 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Rahatsınız. Hem ne kolay rahatlıyorsunuz. İçinizde boşluklar yok. Neden bende sizin gibi olamıyorum? Bir ben miyim düşünen? Bir ben miyim yalnız?
Sayfa 49Kitabı okudu
Şişenin biri bitince kalktı, pikabı işletti. Piyano özlediği ezgilere başladı. Sedire oturdu. Artık dış dünyanın sesleri duyulmuyor. Her şey kendi içinde oluyordu.
Sayfa 47Kitabı okudu
Birden kendi kapısını kapamadığı aklına geldi. Hırsız girse bile kitapları çalmazdı. Ötekiler umrunda değildi.
Sayfa 46Kitabı okudu
Kadınların neden evlendiklerini anlıyorum. Yalnız kalabilmek için.
Sayfa 45Kitabı okudu
Onların gözünde bütün kadınlar birdir.
Sayfa 43Kitabı okudu