Anlam alıp mana veriyorduk, derdi derde tercüme ediyorduk.
Sayfa 14
Çelebi kim bilir hangi duygularla, "Gün akşamlıdır devletlüm; dün doğduk, yarın öleceğiz," der. Günün akşamlı olduğunu bilmek, sükût ve sükûn içindeki bir akışın temposunu ayarlar. Gün akşamlıdır ve her gecenin bir sabahı vardır. Günün ayarı, güneşin elinden alınıp mesai saatlerinin hizmetine verildiğindendir belki, şimdi bütün günler akşamsızdır.
Profil Kitap
Aslolan kendi sesini duymaksa, gönül sesi neylesin kulağı?..
Sayfa 134 - Profil Kitap
Dostluklar önce ayak sesleriyle başlar. Sevilenin önce ayak sesi yerleşir yüreğe. Kulak, ayak sesine ayarlar kendini.
Sayfa 114 - Profil Kitap
Ah ölüm! Ne çok konuşulmak isteniyordu. Ölüm sükûtlara sığmıyordu. Sığmıyordu.
Sayfa 114 - Profil Kitap
“… söz biter. Yokluğun onca çoğaltırken kelimeleri...”
Sayfa 105 - Profil Kitap