Köylüler bence daha en az seksen yıl daha sürecek ağır bir uykunun içinde. Bizim bir şairimiz vardır; adı Fazıl Hüsnü Dağlarca’dır. Onun dediği gibi:
Öyle dalmış ki
Yüzyıllar süren uykusuna
Uyandırmazsan uyanacak değil.
Gönül dediğin bir sırça saraydır. Bir kez kırıldı mı, yapılmaz artık!
Eğer geleceği kurtarmak istiyorsak, kitapları asıl çocuklara okutacağız
Akıl uyanmayınca kafa çalışır mı? Kafa çalışmayınca para kazanılır mı? Aklı uyandıracak olan da kitap, kitaplık..
Elimin altındaki kitapları ışık topları gibi, karanlığın, hem de karanlıkçıların üstü ne fırlatıp fırlatıp atasım geliyor.
Öğretmenin biri de benim hesap saz çalıyormuş. Eee, saz da günah. Saz çalan adamın babasının gömütüne sırtlan girer. Sırtlan her gün, evlat saz çaldıkça ölünün göğsünü tırmalar. Sürekli yapar bunu. Evladı saz çaldıkça her gün yapar. Düşün, adam ne kadar büyü k acı çekiyor. Yani halkımızın üstünde öyle bir karanlık var ki, yırtılacak gibi değil!