"On sekiz bin âlemde herkes bir şeyi sever, bir şeye âşıktır. Her âşığın yüceliği sevgilisinin yüceliği miktarıdır. Kimin sevgilisi daha latifse, daha zarifse, özü daha yüceyse, âşığı da daha azizdir."
Kalbim olan çocukcağız rahat etsin diye,
Çocuk gönlüm istirhat etsin diye,
Çok sessiz hareket ederim.
PegasusKitabı okudu
Onun uğruna cefa çekmeyi göze almıyorsan,varlık vadisinde berduşluk etme. Ol ya da öl. Olmak için sefer etmen gerek; kendinden sefer etmekle başla işe,kendi evinden ayrıl ve yola koyul. Belki bir çöle aşman gerekecek, belki yedi vadiden geçeceksin,belki bir dağı delmen istenecek senden. Aşkın,bir çabayla sınanacak önce. Ayrılıkla imtihan edileceksin. Ona âyan olan sana,sana âyan olan ona âyan olacak. Aranızdaki sessizlik sır tutmayacak. Eğer aşk 'sadakatin kapısında köpeklerle birlikte beklemek'se,bundan erinmeyeceksin. Ruhun onu beklemekle dem tutacak. Kendinden ölerek onda olacaksın. Sessizliğin sesiyle.. Kuş sürülerini ürkütmeden. Rüzgârla, yağmurla,ırmak ve dağlarla konuşarak yalnızca. "Ben rüzgârım sen ateş/ Seni alevlendiren benim" diye gözyaşında yıkanarak. "Sen uyuduğunda / Kapanan benim gözlerimdi" diyecek kadar o olacaksın. Aşkın olduracak hem seni hem onu..
Oruç, Mevlana'nın aynı zamanda çok ciddiye aldığı bir yükümlülüktü. O sadece Ramazan'da değil aynı zamanda bunun dışında da uzun süreler oruç tutma itiyadında idi. Zira;
"Gerçi iman beş direk üzerine bina edilmiştir ama, en kuvvetli direği Vallahi Oruç tutmaktır.
Sayfa 152 - Pegasus Yayınları
"Mecnun olup çöle düşmeyeceksen/ Ne Leyla'yı çağır, ne çölü incit." dedi bu toprakların bir türküsü. Çölü incitme!
Onun uğruna cefa çekmeyi göze almıyorsan, varlık vadisinde berduşluk etme. Ol ya da öl. Olmak için sefer etmen gerek; kendinden sefer etmekle başla işe, kendi evinden ayrıl ve yola koyul. Belki bir çölü aşman gerekecek, belki yedi vadiden geçeceksin, belki bir dağı delmen istenecek senden. Aşkın, bir çabayla sınanacak önce. Ayrılıkla imtihan edileceksin. Ona ayan olan sana, sana ayan olan ona ayan olacak. Aranızdaki sessizlik sır tutmayacak. Eğer aşk 'sadakatin kapısında köpeklerle birlikte beklemek'se, bundan erinmeyeceksin. Ruhun onu beklemekle dem tutacak. Kendinden ölerek onda olacaksın.
Sessizliğin sesiyle. Kuş sürülerini ürkütmeden. Rüzgarla, yağmurla, ırmak ve dağlarla konuşarak yalnızca. "Ben rüzgarım sen ateş/ Seni alevlendiren benim'' diye gözyaşında yıkanarak.
"Sen uyuduğunda/ Kapanan benim gözlerimdi" diyecek kadar o olacaksın. Aşkın olduracak hem seni, hem onu.
Ben kim, şiir söylemek kim
Yüzlerce mektup yolladım, yüzlerce yol gösterdim, ya yolu bilmiyorsun ya mektupları okumuyorsun!
Birisi dedi ki:Hoca Senai öldü
.Böyle bir erin ölmesi,öyle kolay,öyle mühimsenmeyecek iş değil
Saman çöpü değildi ki uçtu diyelim.
Su değil ki soğuktan donsun.
Tarak değil ki bir saç teli kırsın onu.
Buğday tanesi değil ki toprak sıkıştırsın,gizlesin onu.
O şu topraktan yaratılan yurtta bir altın definesiydi ki iki cihanı da bir arpaya sayardı
Sayfa 13
Her ölüm daha yüksek bir kademede yeniden dirilmeye götürür. O yüzden neden korksun ki insan ölümden? Burada dertlerin zindanında esir olan dilenci orada padişah köşküne geri dönecektir. Doğan sahibine, bülbül ebedi bahçeye dönecektir. O yüzden mümin bir gül gibi tebessüm ederek can verir; o biliyor ki: "Şeker kamışı idim şimdi şeker oldum."
Sayfa 173 - Pegasus Yayınları
Söz, insanın değeri kadar söylenir.